كاربرد اقدام پژوهي در نظام آموزش عالي ( مطالعه موردي طرح دولت دانشجويي دانشگاه امام صادق(ع))

هدف: اصلي نگارندگان در اين مقاله بررسي چگونگي پرورش نيروي خبره و توانمند در نظام آموزش عالي در راستاي حل مسائل و معضلات كشور و يافتن راهكارهايي در اين رابطه است. به منظور بهينه‌سازي عملكرد دانشگاه‌ها در روند توسعه علمي/ فرهنگي و پرورش افرادي خلاق و ارزش آفرين، مركز نوآوري و كارآفريني اجتماعي د‌انشگاه امام صادق عليه‌السلام، براي تحقق اين هدف مهم يعني حمايت از شناخت مشكلات و ارائه راهكارهاي نوآورانه و كارآفرينانه براي حل مسائل كشور، تلاش كرده است تا بهترين شرايط، امكانات و زمينه انتقال دانش جهاني را براي دانشجويان در جهت صيانت از نخبگان و ايده‌هاي آنان فراهم سازد و با برپايي «دولت دانشجويي»، مدل آموزشي (كار و تجربه) طراحي كند تا با استفاده از ظرفيت‎هاي نهاد دانشگاه و فارغ از دسته‎بندي‎هاي معمول سياسي، نظام آموزش عالي در حل مسائل و معضلات موجود در جامعه مشاركت كرده و تربيت نيروي انساني كارآمد و خبره را بر عهده بگيرد. روش‌شناسي: از اين رو در اين مقاله روش اقدام پژوهي مشاركتي، براي بيان گام‌هاي اصلي اين طرح انتخاب شده است. يافته‌ها: بر اين اساس مهم‌ترين يافته‌هاي كليدي اين مقاله، اين است كه شكل‌گيري دولت دانشجويي منجر به ارتقاي توانمندي‌هاي شغلي و حرفه‌اي دانشجويان و دانش آموختگان مي‌شود.نتيجه‌گيري و پيشنهادات: از طريق همكاري با دستگاه‌هاي اجرايي، تقويت بنيه انساني و مادي دانشگاه‌ها بر محور جنبه‌هاي عملي، برگزاري دوره‌هاي شبيه‌سازي شده مديريتي و اجرايي، آماده‌سازي در روند اجرايي و مديريتي شكل مي‌گيرد.نوآوري و اصالت: مهم‌ترين نوآوري اين مقاله ارائه راهكارهاي توانمندسازي نيروهاي جوان براي ورود آنان به حوزه هاي تصميم سازي و تصميم گيري كلان كشور است.