ارزيابي تطبيقي محلات از منظر شاخص شكوفايي شهري، مورد پژوهش: محلات منطقه شش كلان‌شهر تهران

هدف اين پژوهش ارزيابي تطبيقي محلات منطقه 6 كلان ‌شهر تهران براساس شاخص‌هاي شكوفايي شهري مي‌باشد. به‌كارگيري شكوفايي شهري در برنامه‌ ريزي محله‌ اي سياستي نوين در توسعه‌ شهري پايدار است. اين پژوهش براساس روش از نوع تحقيقات توصيفي - تحليلي و براساس هدف كاربردي مي باشد. روش گردآوري داده ها به‌صورت اسنادي - كتابخانه‌ اي بوده است. از مدل WASPASبراي رتبه‌ بندي محله ‌ها و از مدل آنتروپي براي وزن دهي به شاخص ها استفاده شده است. نوآوري پژوهش استفاده از رويكرد تطبيقي و مدل جديد در تعيين و ارزيابي شاخص ‌هاي شكوفايي شهري در مقياس محله‌ هاي شهري منطقه شش تهران است. نتايج حاصل از به‌كارگيري مدل تصميم ‌گيري WASPASنشان مي‌ دهد بين محلات 14 گانه منطقه شش نسبت به شاخص‌ هاي شكوفايي شهري تفاوت وجود دارد. سطح بندي محلات ازلحاظ شكوفايي شهري بيانگر اين مطلب بوده است كه سه محله يوسف‌آباد، كشاورز و وليعصر به ترتيب با امتياز نهايي، 0.337، 0.334 و 0.259 داراي وضعيت مطلوب، شش محله داراي وضعيت متوسط و پنج محله (نظامي گنجوي، جهاد، بهجت‌آباد، فاطمي و جمال‌زاده) داراي وضعيت نامطلوب و در اولويت برنامه ‌ريزي توسعه‌ شهري مي‌باشند. همچنين نتايج نشان داد كه بعد زيست‌محيطي شكوفايي شهري داراي بيش‌ترين محلات (11 محله) با شرايط نامطلوب بوده است.