تعيين سطح بهينه ضايعات بوجاري گندم در جيره جوجه هاي گوشتي آرين با روش مديريت تصميم گيري چند شاخصي

آزمايشي به منظور تعيين سطح بهينه ضايعات بوجاري گندم در جيره جوجه هاي گوشتي سويه تجاري آرين انجام شد. يك هزار و پانصد قطعه جوجه گوشتي آرين (مخلوط دو جنس) از سن 5 تا 49 روزگي در قالب طرح كاملاً تصادفي با 5 تيمار، 10 تكرار و 30 قطعه پرنده در هر تكرار پرورش يافتند. تيمارهاي آزمايشي شامل سطوح صفر (شاهد)، 5.12، 25، 5.37 و 50 درصد ضايعات بوجاري گندم در جيره بود. ضايعات بوجاري گندم سبب كاهش هزينه خوراك مصرفي به ازاي هر كيلوگرم وزن زنده جوجه هاي گوشتي در سن 49 روزگي شد؛ اين كاهش در سطوح 5.37 و 50 درصد به ترتيب حدود 9 و 11 درصد و نسبت به شاهد معني دار بود. براي تعيين سطح بهينه ضايعات بوجاري گندم در جيره از روش تصميم گيري چند شاخصي (MADM يا Multi Attribute Decision Making) استفاده شد. بر اساس نمره دهي حاصل از اين روش، گروه پرندگان دريافت كننده 5.37 درصد بوجاري گندم بالاترين نمره را به دست آورده (92.72) و گروه هاي دريافت كننده 25، 50، 5.12 و صفر درصد بوجاري گندم به ترتيب در رتبه هاي بعدي قرار گرفتند (58.72، 52.72، 98.63 و 41.17). در پايان، سطح بهينه استفاده از ضايعات بوجاري گندم براي رسيدن به بالاترين امتياز مديريتي حاصل از روش مذكور، 7.34 درصد تعيين شد.