نوآوري مدل كسب‌وكار پايدار در عصر ديجيتال مبتني بر رويكرد قابليت‌هاي پويا

هدف: امروزه علاوه بر جنبه‌هاي اقتصادي، پاسخ‌دادن به چالش‌هاي اجتماعي و زيست‌محيطي به نگراني و موضوع استراتژيك اصلي كسب‌وكارها تبديل شده است. از طرف ديگر، در عصر ديجيتال، سبك زندگي مشتريان نيز تغيير يافته است و از اين رو، كسب‌وكارها با اين چالش مواجهند كه چگونه مي‌توانند محصولات و خدمات خود را به شيوه‌هاي جديد ديجيتالي به نسل جديد مصرف‌كنندگان ارائه دهند. براي پاسخ‌گويي به اين دو چالش، كسب‌وكارها به قابليت‌هاي دروني خود اتكا مي‌كنند. با توجه به آنچه بيان شد، هدف اين پژوهش، ارائه مدلي است براي نوآوري مدل كسب‌وكار در راستاي پايداري و تحولات عصر ديجيتال و مبتني بر قابليت‌هاي پويا. روش: روش اين پژوهش از نوع آميخته (كيفي و كمّي) است؛ به‌نحوي كه در مرحله نخست از روش كيفي فراتركيب و تحليل مضمون و در مرحله دوم پژوهش، از روش كمّي مدل‌سازي ساختاري ـ تفسيري استفاده شده است. يافته‌ها: مدل پيشنهادي اين پژوهش مشتمل بر 3 رويكرد، 4 وجه، 16 بُعد و 37 مؤلفه است كه بر اساس مدل‌سازي كمّي، 16 بُعد در چهار سطح اصلي قرار گرفته است و به‌ترتيب اولويت عبارت‌اند از: «رايانش پايدار»، «اجراي پايدار»، «دل‌بستگي پايدار» و «نتايج پايدار». نتيجه‌گيري: طبق نتايج اين پژوهش مشخص شد كه براي نوآوري مدل كسب‌وكار، علاوه بر طراحي آن بر اساس مؤلفه‌هاي پايداري اجتماعي و زيست‌محيطي و فناوري‌هاي ديجيتال، به وجه جديدي تحت عنوان دل‌بستگي پايدار نيز مي‌بايست توجه شود كه بيانگر ضرورت همدلي و تعهد كسب‌وكارها با جامعه و محيط ‌زيست است.