نقش مسكن معيشت‌محور در تثبيت جمعيّت روستايي

مسكن معيشت‌محور با ايجاد شرايط لازم براي كسب و كارهاي خانگي در روستاها به ايجاد تنوع معيشتي و در نتيجه افزايش درآمد و اشتغال روستايي كمك مي‌كند. اين عامل به همراه مجموعه‌اي از عوامل و متغيرهاي درون و برون سيستمي مي‌تواند به تثبيت جمعيت و كاهش مهاجرت در روستاها كمك نمايد. در اين مجموعه درهم تنيده، ميزان و نقش عوامل در تثبيت جمعيت و كاهش مهاجرت روستايي مشخص نيست. هدف اين مقاله تعيين ميزان تاثيرگذاري و نقش هر يك از عوامل به ويژه مسكن معيشت‌محور بر تثبيت جمعيت روستايي بوده است. براي اين منظور، استانها بر اساس سهم واحد زيستي معيشتي روستايي در سه گروه دسته‌بندي شدند و از هر دسته دو استان و در مجموع 6 استان انتخاب شد. در هر استان يك شهرستان و دو تا سه روستا و در كل 13 روستا و در مجموع 332 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شده و با ابزار پرسشنامه داده‌ها جمع‌آوري شد. يافته‌ها نشان داد كه در بين عوامل مختلفي كه به صورت مستقيم و غيرمستقيم بر تثبيت جمعيت روستايي نقش دارند، مسكن معيشت‌محور با ضريب تاثير بالاتري، متغير وابسته را توضيح مي‌دهد. در حالي كه آمارها و اطلاعات نشان دهنده كاهش اين گونه از مسكن در روستاها مي‌باشد. بنابراين پيشنهاد مي‌شود با اصلاح فرايندها و رويه‌هاي موجود و ايجاد هماهنگي و حمايت از اين گونه مسكن، براي توسعه مسكن معيشت‌محور در روستاها اقدام شود.