فراتحليل موانع توسعه حزبي در ايران بين سال هاي 1398-1368

پيشينه فعاليت احزاب سياسي در ايران، به انقلاب مشروطه برمي گردد، از اين‌رو، پژوهش حاضر با هدف فراتحليل كيفي موانع توسعه حزبي در دوره زماني ايران پس از انقلاب، به شناسايي و دسته بندي موانع توسعه حزبي از منظر مطالعات داخلي منتشرشده در بازه 1398-1368 اقدام كرده است. داده‏ها به روش اسنادي گردآوري‌شده و شامل 118 مطالعه، در قالب مقاله و پايان نامه بوده كه طي فرايند اجراي فراتحليل، 30 سند درون‌گنجي شده است. طبق يافته هاي به‌دست‌آمده، تعداد 130 مانع توسعه حزبي در ذيل رويكردهاي ششگانه: نهادي، حقوقي ـ قانوني، سياسي، فرهنگ سياسي، جامعه شناختي و نوسازي و مدرنيزاسيون شناسايي و دسته بندي‌شده كه بر اساس ميزان فراواني، «موانع فرهنگ سياسي»، با فراواني 35.38 درصد پرتكرارترين مانع توسعه حزبي را در پژوهش‌هاي مورد بررسي به خود اختصاص داده است. از اين‌رو، اصلاح فرهنگ سياسي با هدف ايجاد جهت گيري ذهني مثبت نسبت به پديده حزب و فعاليت حزبي در سطوح سه گانه: فرهنگ سياسي رهبران، نخبگان و فعالان سياسي و توده پيشنهاد مي شود.