بررسي پاسخ ديناميكي ستون‌هاي اختلاط عميق و ستون‌هاي شني در لايه روانگرا با ضخامت مختلف

روانگرايي يكي از مخرب‌ترين پديده‌هاي ژئوتكنيكي مي‌باشد كه باعث ايجاد خسارت سنگين به سازه‌ها و شريآن‌هاي حياتي مي‌شود. شناخت درست از پاسخ ديناميكي ساختگاه بهسازي شده با روش‌هاي نوين و مقايسه آن با حالت بهسازي نشده مي‌تواند توانايي مهندسان براي انتخاب روش بهسازي مناسب و مختص هر ساختگاه را ارتقا دهد. قبل از احداث سازه‌ها بر روي زمين مستعد روانگرايي، ضرورت بهسازي ساختگاه و برطرف كردن مشكل ژئوتكنيكي داراي اهميت مي‌باشد. از جمله روش‌هاي نوين بهسازي مي‌توان به استفاده از ستون‌هاي اختلاط عميق و ستون‌هاي شني اشاره كرد. در اين مطالعه نتايج يك سري آزمايش‌هاي ميزلرزه در محيط 1g توسط جعبه انعطاف‌پذير بر روي فونداسيون مستقر در سطح زمين قابل روانگرا و مسلح شده با دو نوع تكنيك ستون‌هاي اختلاط عميق و ستون‌هاي شني مورد بررسي قرار گرفته است. پاسخ‌هاي ديناميكي سيستم زمين مسلح شده و فونداسيون در ضخامت‌هاي مختلف لايه روانگرا و به علاوه فركانس حركت ورودي متفاوت در قالب رفتار تنش-كرنش، تغييرات مدول برشي سكانتي، اضافه فشار آب حفره‌اي و كرنش برشي مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج آزمايش‌ها نشان مي‌دهد كه ضخامت لايه روانگرا بر پاسخ‌هاي ديناميكي خاك از جمله رفتار تنش-كرنش خاك و پارامتر مدول برشي سكانتي تاثير قابل تأملي مي‌گذارد. با افزايش ضخامت لايه روانگرا مقادير مدول برشي و كرنش برشي توده بهسازي شده به ترتيب كاهش و افزايش پيدا مي‌كند. همچنين عملكرد ديناميكي ستون‌هاي اختلاط عميق در لايه‌هاي ضخيم در مقايسه با ستون‌هاي شني مناسب‌تر مي‌باشد، در عين حال در ضخامت‌هاي كمتر رفتار ديناميكي ستون‌هاي شني به ستون‌هاي اختلاط عميق نزديك‌تر مي‌شود.