بررسي تجربي تاثير الگوي هدفمند عمليات سطحي ليزري بر استحكام اتصال چسبي آلومينيوم/كامپوزيت در مود اول شكست

روش مناسب براي اتصال پليمرهاي تقويت شده با الياف كربن (CFRP) به آلومينيوم كه باعث توزيع تنش يكنواخت، عملكرد خستگي مناسب تر و كاهش وزن مي گردد اتصال چسبي مي باشد. در اتصال چسبي سطح تماس چسبنده ها و چسب نواحي حساس براي شروع و گسترش خرابي مي باشند. براي از بين بردن آلودگي هاي سطحي چسبنده ها بايستي عمليات سطحي شوند. در اين تحقيق تاثير الگوي هدفمند عمليات سطحي ليزري در استحكام اتصال چسبي كامپوزيت/آلومينيوم مود اول شكست مورد بررسي قرار گرفته است. ابتدا عمليات سطحي ليزري در سرتاسر نمونه ها  انجام شده تا بتوان پارامترهاي دستگاه ليزر كه با ايجاد كيفيت سطح مناسب باعث افزايش استحكام اتصال مي گردند پيدا شوند. سپس الگوي سطح هدفمند ليزري با پارامترهاي مناسب براي ايجاد سايش و تميزكاري سطح چسبنده ها انجام شده است. نتايج نشان دهنده افزايش 15/5% نرخ رهايي انرژي كرنشي بحراني مود اول براي نمونه عمليات سطحي ليزري سرتاسري نسبت به روش سنباده زني مي باشد. اين در حالي است كه با الگوي هدفمند عمليات سطحي ليزري نرخ رهاي انرژي كرنشي بحراني مود اول بترتيب 5/9% و 22/4% نسبت به عمليات سطحي ليزري سرتاسري و سنباده زني افزايش پيدا كرده است. بررسي سطح شكست نمونه ها نشان دهنده به تأخير افتادن رشد ترك در نمونه هاي الگوي هدفمند عمليات سطحي ليزري با تغيير از حالت خرابي اتصال به پارگي الياف مي باشد كه باعث بهبود استحكام اتصال شده است