تبيين اكتشافي مسيرهاي دوچرخه‌سواري و تأثير آن بر احياي بافت تاريخي شهرها (نمونه‌ي موردي: خيابان فرخي در شهر يزد)

يكي از برنامه‌هايي كه با اجراي عملي و صحيح آن مي‌توان تا حد قابل‌توجهي آرامش را به سيستم حمل‌ونقل شهري بازگرداند، توسعه‌ي حمل‌ونقل انسان‌محور به‌ويژه دوچرخه‌سواري است. بنابراين هدف از اجراي اين پژوهش تبيين اكتشافي مسيرهاي دوچرخه‌سواري و تأثير آن بر احياي بافت تاريخي شهر محدوده موردمطالعه است. اين تحقيق ازنظر هدف كاربردي- توسعه‌اي و ازنظر ماهيت و روش، توصيفي از نوع پيمايشي است. جمع‌آوري اطلاعات در اين پژوهش به شيوه‌ي كتابخانه‌اي، اسنادي و پيمايشي بوده است. جامعه‌ي آماري پژوهش شهروندان شهر يزد است. براي برآورد حجمم نمونه از روش تخمين شخصي استفاده شده است كه 120 نفر به‌عنوان حجمم نمونه در نظر گرفته شده است. در اين پژوهش از روش‌هاي هدفمند (گلوله برفي و متواتر نظري) براي گردآوري اطلاعات استفاده شده است. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آماري AHP (تابع ترجيحي گاوسي)، پرومته و رگرسيون (آنوا) بهره گرفته ‌شده است. نتايج پژوهش حاكي از آزمون AHP (تابع ترجيحي گاوسي)، مشخص شد كه شاخص‌هاي سادگي و كوتاه بودن مسير و وجود دوچرخه‌ي اشتراكي بايد در اولويت اول قرار گيرند و همچنين شاخص‌هاي‌ اتصال مسيرهاي دوچرخه به ايستگاه‌هاي حمل‌ونقل همگاني و تسهيل امكان جابه‌جايي دوچرخه بر روي وسايل نقليه‌ي همگاني بايد در اولويت آخر قرار گيرد. در ادامه با استفاده از روش پرومته، به اولويت‌بندي معيارها و شاخص‌هاي پژوهش پرداخته شد، مشخص شد كه معيار دسترسي با رتبه‌بندي نهايي 0.359 در رتبه‌ي اول و معيار پيوستگي با رتبه‌بندي نهايي 0.118 در رتبه‌ي آخر قرار دارد. در نهايت، با استفاده از آزمون رگرسيون (آنوا) مشخص شد كه بين تقويت قابليت مسير دوچرخه‌سواري خيابان فرخي با احياي بافت تاريخي شهر يزد همبستگي معناداري وجود دارد. بنابراين تقويت قابليت مسير دوچرخه‌سواري خيابان فرخي مي‌تواند به احياي بافت تاريخي شهر يزد منجر ‌شود.