تأثير آموزش خود مراقبتي معنوي بر دلبستگي مادران نوزادان نارس بستري در بخش ويژه نوزادان بيمارستان طالقاني ايلام

زمينه. تولد نوزاد نارس و نياز به بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان، خطري براي ارتباط اوليه مادر و نوزاد و كاهش دلبستگي مادر و نوزاد است و حمايت پرستاري از مادران نوزادان نارس ضروري به نظر مي رسد. بنابراين مطالعه حاضر باهدف بررسي تأثير آموزش خودمراقبتي معنوي بر دلبستگي مادران نوزادان نارس بستري در بخش ويژه انجام شد. روش كار. مطالعه نيمه تجربي كه به صورت پيش آزمون و پس آزمون روي 60 مادر (30 نفر در گروه مداخله و 30 نفر در گروه كنترل) داراي نوزادان بستري در بخش ويژه نوزادان در بيمارستان طالقاني شهر ايلام انجام شد. داده ها با استفاده از دو پرسش نامه جمعيت شناختي مادر و نوزاد و پرسش نامه دلبستگي پس از تولد (MPAS) جمع آوري شد. كلاس هاي آموزش خودمراقبتي به مادران گروه مداخله در مدت 5 جلسه 45 دقيقه اي با استفاده از كتابچه خودمراقبتي تدوين شده توسط پژوهشگر برگزار شد. يك هفته بعد پرسش نامه دلبستگي توسط شركت كنندگان تكميل شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آمار توصيفي براي متغيرهاي كمي به صورت ميانگين (انحراف معيار) و براي متغيرهاي كيفي به صورت فراواني و درصد تجزيه و تحليل شدند. براي بررسي طبيعي بودن توزيع داده ها از آزمون كولموگروف اسميرنوف و براي بررسي تأثير آموزش بر ميزان دلبستگي از آزمون مانوا و آزمون تحليل كوواريانس تك متغيره (آنكووا) استفاده شد. سطح معناداري كمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. يافته ها. ميانگين نمره كل دلبستگي پيش آزمون در گروه مداخله و كنترل به ترتيب 51/73 و 56/43 و ميانگين نمره كل پس آزمون به ترتيب 53/36 و 49/77 بود كه حاكي از تأثير مداخله آموزش خودمراقبتي معنوي بر دلبستگي مادران است (0/05 P). نتيجه گيري. آموزش خودمراقبتي معنوي باعث افزايش دلبستگي مادران با نوزادان نارس بستري در بخش ويژه مي شود. پيامدهاي عملي. با توجه به نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي شود جهت ارتقاي دلبستگي و كمك به بهبود شرايط مادر و نوزاد، با فراهم كردن بسترهاي مناسب در محيط باليني، پرستاران و مراقبان بهداشتي با اجراي اين مداخله از مادر و نوزاد حمايت كنند.