ندانستن، الگويي از دانش در پرستاري

مقدمه و هدف: درك الگوهاي دانش مورداستفاده در پرستاري، كليد آموزش و يادگيري است. كارپر چهار الگوي دانش تجربي، شخصي، اخلاقي و زيبايي‌شناسي را پيشنهاد داد. از آن‌زمان، دانشمندان پرستاري كار او را گسترش دادند و الگوهاي ديگري را  براي دانستن اساسي درپرستاري پيشنهاد كردند منهال پنجمين الگوي دانستن را كه به‌طور متناقضي، ندانستن است شناسايي كرد.مواد و روش‏ ها: اين مقاله از نوع مقالات مروري روايتي مي‌باشد. اطلاعات منتشرشده قبلي درزمينه الگوي ندانستن در پرستاري با كليدواژه‌هاي فارسي و انگليسي الگوهاي دانش در پرستاري، دانستن و ندانستن در منابع اطلاعاتيGoogle scholar، ISI، Scopus، PubMed و Sience Direct جستجو شد. به‌منظور پوشش حداكثري هدف، جستجو بدون اعمال محدوديت زماني و بااستفاده از عملگرهاي AND و OR انجام شد. درنهايت از 28 مقاله و كتاب استفاده گرديد.يافته ‏ها: ندانستن، آگاهي از اين است كه پرستار در اولين ملاقات با بيمار او را نمي‌شناسد و با تشخيص اين ندانستن، پرستار نسبت به ديدگاه بيماران در وضعيت هوشيار باقي مي‌ماند. ندانستن را مي‌توان به عنوان فرآيندي از درك و شناخت يا شرايطي از باز بودن تعريف كرد كه به يك تجربه معنا مي‌بخشد. در ندانستن، افراد به طور هدفمند پيش‌فرض‌ها، كليشه‌ها، تعصبات و مفروضات خود را رها مي‌كنند. اين ديدگاه ندانستن از طريق كاوش در احتمالات متعدد، ذهني باز را پرورش مي‌دهد.نتيجه‏ گيري: در اين الگو پرستار تصورات از پيش تعيين شده‌اي را كه مي داند چه چيزي براي بيمار بهتر است بايستي كنار بگذارد. ندانستن را مي‌توان مسيري حياتي به‌سوي دانش جديد و كشف نشده براي پرستاري و تمامي روابط بين‌فردي درنظر گرفت.