رويكردهاي بهينه سازي براي كنترل سازه ها

كنترل ارتعاش سازه هاي مهندسي ، تحت برخي از بار ها همانند زلزله و باد و ... در دهه هاي ا‌خير به طور گسترده مورد بررسي قرار گرفته است. موضوع كنترل ارتعاش ، در بسياري از سازه‌ ها مانند ساختمان هاي بلند ، پل‌ ها ، توربين هاي بادي ، فنداسيون هاي داراي ارتعاش اضافي در صنعت و حتي سازه هاي معمولي به منظور حفظ نمودن رفتار يك سازه در محدوده مجاز استفاده مي شود. در اين مقاله ، برخي از مطالعات اخير در زمينه كنترل بهينه سازه ها بررسي شده است سعي گرديده تا مروري جامع بر مقالات مطرح شده در زمينه طراحي بهينه سيستم هاي كنترل شناخته شده از جمله ميراگر جرمي تنظيم شونده (فعال ، غير فعال و نيمه فعال) ، ميراگر ويسكو الاستيك و جدا سازي پايه (غيرفعال و نيمه فعال) ، ميراگر ويسكوز مايع (غير فعال و نيمه فعال) و تاندون فعال با توجه ويژه به مطالعات انجام شده در دهه هاي گذشته، انجام پذيرد. همچنين با توجه به قابليت ميراگر هاي اصطكاكي به دليل سادگي، قابليت اطمينان و حداكثر اتلاف انرژي، به‌ عنوان يك دستگاه اتلاف انرژي، به‌ويژه براي تقويت لرزه اي سازه‌هاي مهندسي، مروري مختصر بر بهينه سازي ميراگر هاي اصطكاكي انجام پذيرفته است.