طراحي مدل عوامل اثرگذار بر توسعه ارتباطات فدراسيون‎هاي ورزشي ايران و كشورهاي حوزه خليج فارس

هدف: فدراسيون هاي ورزشي مختلف مي توانند با استفاده از روابط مطلوب با فدراسيون هاي ورزشي كشورهاي ديگر در جهت رشد و توسعه منابع انساني سازمان خود تلاش كنند؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر، طراحي مدل عوامل اثرگذار بر توسعه ارتباطات فدراسيون هاي ورزشي ايران و كشورهاي حوزه خليج فارس بود. روش‌شناسي: پژوهش حاضر به شيوه آميخته كيفي و كمي انجام شد. در بخش كيفي از رويكرد پديدارشناسي و در بخش كمي از رويكرد توصيفي پيمايشي استفاده شد. جامعه پژوهش بخش كيفي شامل، خبرگان مرتبط با موضوع مورد مطالعه پژوهش بودند كه با 21 نفر از آن ها مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته انجام گرفت. ابزار گردآوري داده ها در بخش كمي، پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از بخش كيفي بود كه اعتبار محتوايي آن توسط تعدادي ازمتخصصان تاييد شد و با توجه به نامحدود بودن جامعه آماري طبق جدول مورگان توسط 384 نفر از افراد مرتبط با موضوع تكميل گرديد. پايايي ابزار نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ برآورد گرديد. درنهايت از تحليل عاملي تأييدي (مدل معادلات ساختاري) به‌منظور ارائه عوامل اثرگذار بر توسعه ارتباطات فدراسيون‎هاي ورزشي ايران و كشورهاي حوزه خليج فارس استفاده شد. يافته‌ها: طبق اطلاعات حاصل از پژوهش، 71مضمون اوليه در قالب 11مضمون اصلي: محتواي رسانه اي، هنجارهاي رفتاري، توسعه زيرساخت ها، راهبرد مديريتي، ابعاد سياسي، ابعاد امنيتي، تعاملات ورزشي، همبستگي بين الملل، ارتباطات ورزشي، اعتبار ملي و تجربيات آموزشي، شناسايي گرديد؛ همچنين بر اساس نتايج مقادير بارهاي عاملي مي‌توان گفت كه ابعاد امنيتي (952/0) بيشترين اثرگذاري و اعتبار ملي (394/0) كمترين اثرگذاري را بر توسعه ارتباطات فدراسيون‎هاي ورزشي ايران و كشورهاي حوزه خليج فارس دارند. نتيجه‌گيري: به مديران ارشد فدراسيون هاي ورزشي كشور ايران پيشنهاد مي شود، از مفاهيم شناسايي شده در اين پژوهش، در جهت بهبود روابط ورزشي با كشورهاي ديگر استفاده كنند.