بررسي ويژگي‌هاي روانسنجي پرسشنامه زمان صفحه نمايش در كودكان

مقدمه: در عصر حاضر استفاده طولاني مدت از صفحه نمايش منجر به آسيب هاي جسمي، شناختي، رفتاري در كودكان شده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي ويژگي هاي روانسنجي پرسشنامه زمان صفحه نمايش در كودكان اجرا شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش شناسي در زمره پژوهش هاي توسعه اي بود. جامعه آماري پژوهش شامل ۹۰ نفر از كودكان ۸ تا ۱۲ ساله پسر شهر مشهد در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود كه به روش نمونه‌­گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه صفحه نمايش (۲۰۱۹) و پرسشنامه كانرز (۱۹۹۹) بود. جهت سنجش پايايي پرسشنامه زمان صفحه نمايش در كودكان از پايايي بازآزمايي با استفاده از ضريب همبستگي درون طبقه اي و خطاي استاندارد اندازه‌­گيري استفاده شد. همچنين همبستگي بين نمرات مؤلفه هاي مقياس زمان صفحه نمايش و پرسشنامه كانرز نسخه والدين به منظور احراز روايي همگرا گرفته شد. يافته ها: مقادير ضريب همبستگي درون طبقه اي براي مؤلفه هاي مقياس زمان صفحه نمايش كودكان در روزهاي عادي هفته بين ۰/۹۲-۰/۸۰، شب هاي هفته بين ۰/۹۰-۰/۷۹، روزهاي پايان هفته بين ۰/۸۵-۰/۷۸ و استفاده از صفحه نمايش در پس زمينه بين ۰/۸۰-۰/۷۳ بود، كه همگي نشان از قابليت اطمينان عالي يا پايايي بازآزمايي مطلوب مؤلفه هاي مقياس زمان صفحه نمايش در كودكان داشت. همچنين نتايج روايي همگرا نشان داد ميان مؤلفه هاي پرسشنامه زمان صفحه نمايش و مؤلفه كمبود توجه همبستگي مثبت و معني داري در سطح ۰/۰۱ وجود دارد. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد پرسشنامه صفحه نمايش ابزاري معتبر و روا جهت ارزيابي كمي سازي استفاده از وسايل الكترونيكي صفحه نمايش در بين كودكان ايراني خواهد بود؛ بنابراين از اين ابزار مي توان براي كاربردهاي تحقيقاتي و باليني در زمينه اختلال هاي شناختي مربوط به كودكان استفاده كرد.