مقايسه اثربخشي برنامه گروهي گربه سازگار كندال و آموزش مديريت والدين بر اضطراب و تاب‌آوري دانش‌آموزان دبستاني

زمينه و هدف: اختلالات اضطرابي از اختلال‌هاي رايج كودكي است كه ميزان بهبودي خودبه‌خودي پايين و همبودي بالايي با ساير اختلالات دارند. تاب‌آوري روند تحول را از آسيب‌هاي روان‌شناختي حفظ مي‌كند و باعث مي‌شود افراد در مواجهه با فشارهاي رواني از سبك‌هاي كنار آمدن مؤثرتري استفاده كنند. اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي برنامه گربه سازگار و آموزش مديريت والدين بر ميزان اضطراب و تاب‌آوري دانش‌آموزان داراي اختلال اضطرابي انجام شد. روش: اين پژوهش شبه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون‌ و پيگيري با دو گروه آزمايشي ويك گروه گواه بود. جامعه آماري شامل دانش‌آموزان ابتدايي داراي اختلال اضطرابي شهر مباركه (استان اصفهان) در سال تحصيلي ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. در اين پژوهش ۴۵ دانش‌آموز دبستاني داراي اختلال اضطرابي به‌صورت تصادفي، در گروه‌هاي آزمايشي و گواه جايدهي شدند. دانش‌آموزان گروه آزمايشي 1 تحت آموزش ده جلسه ۶۰ دقيقه‌اي برنامه گربه سازگار و مادران گروه آزمايشي 2 تحت آموزش ده جلسه ۷۵ دقيقه‌اي آموزش مديريت والدين قرار گرفتند. گروه‌ها قبل، بعد از مداخله، و ۴۵ روز بعد به پرسش‌نامه‌هاي اضطراب سنج (اسپنس، ۱۹۹۷) و تاب‌آوري (مرل، ۲۰۱۰) پاسخ دادند. تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس‌آميخته در محيط SPSS24 انجام شد. يافته‌ها: نتايج تحليل واريانس آميخته نشان داد هر دو برنامه گربه سازگار و آموزش مديريت والدين بر كاهش اضطراب و افزايش تاب‌آوري تأثير معنادار داشته‌اند (p 0.001). اثربخشي برنامه گربه سازگار در كاهش اضطراب از برنامه مديريت والدين بيشتر است (p 0.001) و بين دو برنامه در افزايش تاب‌آوري، تفاوت معناداري وجود ندارد. نتيجه‌گيري: برنامه‌هاي گربه سازگار و مديريت والدين روش‌هايي مناسب جهت كاهش اضطراب و افزايش تاب‌آوري دانش‌آموزان بوده و اين الگوها جهت گسترش سلامت رواني پيشنهاد مي‌شود.