اثرات داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (NSAIDs) بر خواص مكانيكي سلول‌هاي اپيتليال سرطان پستان

مقدمه: مطالعات باليني و آزمايشگاهي نشان مي‌دهند كه استفاده از آسپرين و ايبوپروفن در طي شيمي درماني يا قبل از درمان سرطان پستان تعداد سلول‌هاي سرطاني را كاهش داده و انتقال آن‌ها را جلوگيري مي‌كند. اين مطالعه به بررسي ويژگي‌هاي مكانيكي سلول‌ها پس از درمان سلول با اين دو دارو مي‌پردازد. روش بررسي: اين مطالعه تأثير آسپرين و ايبوپروفن به‌صورت مستقل و تركيبي در دو غلظت 5 ميكروليتر و 10 ميكروليتر بر ويژگي‌هاي مكانيكي سلول‌هاي سرطاني MCF-7 بررسي مي‌كند. سپس آن‌ها را با ويژگي‌هاي مكانيكي سلول‌هاي سالم  MCF-10  مقايسه مي‌كند. ويژگي‌هاي مكانيكي سلول‌ها با استفاده از دستگاه ميكروسكوپ نيروي اتمي AFM اندازه‌گيري شد. درنهايت مدول يانگ و تغيير شكل تمام گروه‌هاي سلول محاسبه و بررسي شد. يافته‌ها: نتايج ما نشان داد كه نمودار تغيير شكل سلول‌هاي سرطاني به نمودار سلول‌هاي سالم نزديكتر شد با استفاده از آسپرين و ايبوپروفن. علاوه بر اين، مقدار عددي مدول يانگ درMCF-7  هنگام استفاده از 10 ميكروليتر آسپرين نسبت به ساير گروه‌هاي درماني بيشترين مقدار را داشت كه نزديك به مدول يانگ سلول‌هاي سالم بود. نتيجه‌گيري: با استفاده از استفاده مجزا يا تركيبي آسپرين و ايبوپروفن، ويژگي‌هاي مكانيكي سلول‌هاي سرطاني به ويژگي‌هاي مكانيكي سلول‌هاي سالم نزديك‌تر شد. احتمالاً تعداد سلول‌هاي تخمداني قابليت زنده‌ماني كاهش يافته است به‌دليل افزايش سفتي در خطوط سلولي سرطاني با استفاده از آسپرين و ايبوپروفن است.