بررسي تأثير ميدان مغناطيسي با فركانس پايين بر ميزان بتا آميلوئيد و تعداد سلول‌هاي ميكروگلي در موش‌هاي صحرايي مدل آلزايمري

زمينه:اخيراً ميدان مغناطيسي، به عنوان يكي از روش هاي درماني غيرتهاجمي، در درمان بسياري از اختلالات شديد عصبي از جمله آلزايمر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. بيماري آلزايمر بيماري نورودژنراتيو پيش روندهاي است كه به علت رسوب پلاك هاي آميلوئيد در مغز ايجاد مي شود. از سويي ديگر افزايش سلولهاي ميكروگلي باعث افزايش فاگوسيتوز و از بين رفتن پلاكهاي آميلوئيد مي شود. بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان رسوب پيش ساز بتاآميلوئيد و تعداد سلولهاي ميكروگلي در مدل حيواني آلزايمر قبل و بعد از قرارگيري در معرض امواج مغناطيسي انجام شده است . هدف:مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان رسوب پيش ساز بتا آملوييد و تعداد سلول هاي ميكروگلي در مدل حيواني آلزايمر قبل و بعد از قرارگيري در معرض امواج مغناطيسي انجام شده است. روشها: 50 سر موش صحرايي نر به صورت تصادفي در 5 گروه، تقسيم شدند. گروههاي آزمايشي شامل گروه كنترل، گروه ميدان مغناطيسي، گروه آلزايمر، گروه درمان با ميدان مغناطيسي قبل از مدل آلزايمر و گروه درمان با ميدان مغناطيسي بعد از مدل آلزايمر بودند. .بعد از دوره مطالعه، حيوانات جهت ايمونوهيستوشيمي براي تشخيص و مقايسه ميزان رسوب بتا آميلوئيد و توليد پروتئين Iba1 قرباني شدند. يافته ها:نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد تماس با ELF-EMFباعث كاهش ميزان رسوب بتاآميلوييد و افزايش سلولهاي ميكروگلي مي شود. از طرفي اين تغييرات در دو گروه درمان با ميدان مغناطيسي قبل از مدل آلزايمر، و گروه درمان با ميدان مغناطيسي بعد از مدل آلزايمر تفاوت معناداري نداشته است . نتيجه گيري: امواج مغناطيسي به دنبال تكثير سلولهاي ميكروگلي باعث كاهش شكل گيري پلاك هاي بتا آميلوئيد شدند. بنابراين مي توانند در درمان آسيب هاي مغزي ناشي از بيماري آلزايمر به كار گرفته شوند.