اثربخشي درمان چندبعدي معنوي بر اضطراب بيماران پس از جراحي باي‌پس

هدف اين پژوهش، بررسي اثربخشي درمان چندبعدي معنوي بر اضطراب بيماران پس از جراحي باي‌پس قلبي بود. روش مطالعه شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون و پيگيري همراه با گروه كنترل بود. جامعه‌ آماري اين پژوهش شامل بيماراني بودند كه جراحي باي‌پس عروق كرونر داشتند و در سال 1397 به مركز بازتواني بيمارستان قلب تهران مراجعه كردند. 30 نفر از بيماراني كه نمره اضطراب بالايي را در پرسشنامه DASS-21 كسب كردند، به روش دردسترس، انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. ابزار اين پژوهش مقياس افسردگي، اضطراب و استرس بود. گروه آزمايش طي 10 جلسه 90 دقيقه‌اي در مركز بازتواني بيمارستان در معرض متغير مستقل (مداخله چندبعدي معنوي) قرار گرفت. براي تحليل داده‌ها از آزمون اندازه‌گيري مكرر استفاده شد. نتايج نشان ‌دادند در نمرات اضطراب بين دو گروه آزمايش و كنترل در مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري 1 ماهه و 3 ماهه تفاوت معناداري وجود دارد. درواقع، كاهش هيجانات منفي به دنبال درمان چندبعدي معنوي، نقش مهمي در پيشگيري از عوارض وخيم‌تر بيماري قلبي دارند و انجام مداخلات مبتني بر نتايج اين پژوهش براي بيماران قلبي توصيه مي‌شود.