بررسي و مقايسه سبك زندگي سالم سالمندان ايراني و عراقي و عوامل پيش‌بيني‌كننده آن

اهداف سبك زندگي تحت تأثير تفاوت جوامع قرار داشته و با فرهنگ، اجتماع و شرايط محيطي تغيير مي‌كند. اين مطالعه با هدف تعيين و مقايسه وضعيت سبك زندگي سالم و عوامل پيش‌بيني‌كننده آن در سالمندان ساكن ايران و عراق انجام شد. مواد و روش ها اين مطالعه توصيفي‌تحليلي روي 800 نفر سالمند بالاي 60 سال مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي و درماني شهرهاي نجف در عراق و مشهد در ايران در سال 2021 انجام شد. واحدهاي پژوهش به صورت نمونه‌گيري احتمالي خوشه‌اي انتخاب شدند. داده‌ها در زمان حضور سالمند در مركز بهداشتي و درماني با استفاده از فرم مشخصات جمعيت‌شناختي، پرسش‌نامه سبك زندگي سالم سالمندان و پرسش‌نامه عوامل پيش‌بيني‌كننده احتمالي سبك زندگي سالم جمع‌آوري شد. تحليل‌داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 و با روش‌هاي آماري توصيفي و آزمون‌هاي آماري كاي‌‌‌اسكوئر، من‌ويتني، تي‌مستقل و رگرسيون انجام شد. يافته ها ميانگين سني سالمندان در ايران و عراق به‌ترتيب 6/68±‌66/89 و 5/23±‌66/42 بود. حدود 75 درصد سالمندان ايراني و 59 درصد سالمندان عراقي سبك زندگي متوسط داشتند. ميانگين و انحراف معيار نمرات سبك زندگي كل در ايران و عراق به ترتيب 14/97±‌ 145/75و 13/46±‌152/29 بود كه آزمون تي‌مستقل تفاوت معنا‌داري نشان داد (0/001 P). آزمون رگرسيون خطي چندگانه نشان داد در سالمندان ايراني متغيرهاي سن، خودارزيابي سلامت، سوءمصرف موادمخدر، رضايت از درآمد، رضايت‌شغلي، تأهل و همراهان زندگي و در سالمندان عراقي متغيرهاي سن، جنس، خودارزيابي سلامت، مصرف سيگار، رضايت از درآمد و همراهان زندگي رابطه معنادار با سبك زندگي سالم دارند (0/05 P). عوامل پيش‌بيني‌كننده در ايران 25 درصد و در عراق 37 درصد نمره سبك زندگي سالم را پيش‌‌گويي كردند. نتيجه گيري ارتقاي سطح سبك زندگي سالم سالمندان در هر ۲ كشور ايران و عراق از وضعيت موجود به حد مطلوب توصيه مي‌شود. براي نيل به اين هدف، مسئولين حوزه سلامت بايد در برنامه‌هاي خود به مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار بر سبك زندگي سالم سالمندان، مخصوصاً سوء‌مصرف مواد‌مخدر و رضايت از درآمد به ترتيب در ايران و عراق ‌توجه بيشتري داشته باشند.