تأثير يادگيري رياضي به روش واك بر نگرش و عملكرد تحصيلي دانش آموزان دوره ابتدايي در آموزش مجازي دوران كرونا

پيشينه و اهداف: امروزه امر آموزش در مدارس نيازمند به‌كارگيري روش‌هايي است كه يادگيري براي دانش‌آموزان را لذت‌بخش و مؤثر نمايد. از سوي ديگر، كاربست پيشنهادها و توجه به نتايج اين پژوهش مي‌تواند سبب تغيير نگرش معلمان، برنامه‌ريزان و سياستگذاران آموزشي نسبت به كاربرد هرچه بيشتر و هدفمندتر رويكردهاي جديد در آموزش شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير يادگيري رياضي به روش واك بر نگرش و عملكرد تحصيلي دانشموزان دوره ابتدايي در آموزش مجازي دوران كرونا انجام شده است.روش‌ها  روش پژوهش، شبه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان دختر پايه پنجم شهر اراك در سال تحصيلي 1401-1400 بود كه از ميان آن، 30 دانش‌آموز به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه آزمايش (15) و كنترل (15) تقسيم شدند. گروه آزمايش ۱۲ جلسه به‌صورت برخط، مفاهيم رياضي را با كمك راهبرد واك در برنامه آموزش مجازي شبكه شاد آموزش ديدند. هر دو گروه در آغاز و اتمام آموزش، از طريق پرسش‌نامه‌هاي‌نگرش درس رياضي آيكن (۱۹۷۸) و آزمون محقق ساخته درس رياضي مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي تحليل داده‌ها از از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (تحليل كوواريانس براي آزمون فرضيه‌ها) استفاده شد.يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه بين دو گروه كنترل و آزمايش، در نگرش و عملكرد تحصيلي تفاوت معنادار وجود دارد(P 0.05) و روش واك منجر به افزايش عملكرد، نگرش به رياضي دانش‌آموزان شده است.نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه راهبرد واك به دليل استفاده از محتواهاي بصري، شنيداري، عملكردي و توجه به سبك‌هاي يادگيري موجب افزايش نگرش و عملكرد رياضي دانش‌آموزان شده است.