تاثير هشت هفته تمرين مقاومتي بر نشانگرهاي التهابي و شاخص‌هاي آنتي‌اكسيداني بافت كليه متعاقب سوء‌مصرف تستوسترون انانتات در موش‌هاي صحرايي‌نر

مقدمه: سوءمصرف استروئيدهاي آنابوليك مي تواند منجر به آسيب بافت كليه شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير هشت هفته تمرين مقاومتي بر نشانگرهاي التهابي و شاخص هاي آنتي‌اكسيداني بافت كليه متعاقب سوءمصرف تستوسترون انانتات در موش‌هاي صحرايي نر بود. روش بررسي: در اين پژوهش تجربي، 24 سر موش نر نژاد ويستار به‌طور تصادفي به سه گروه 1) كنترل، 2) تمرين و 3) تمرين+ تستوسترون تقسيم شدند. موش هاي صحرايي گروه 2 و 3، پنج جلسه در هفته و به مدت هشت هفته تمرينات مقاومتي را اجرا كردند. هم‌چنين گروه 3، سه روز در هفته به ميزان mg/kg 20 تستوسترون انانتات به‌صورت تزريق عضلاني دريافت نمود. سطوح فعاليت سوپراكسيد ديسموتاز (SOD) و گلوتاتيون پراكسيداز (GPX) به روش اسپكتروفتومتري و بيان ژن هاي اينترلوكين-6 (6 IL) و فاكتور نكروزدهنده تومور -آلفا (TNF-α) به روش Real Time PCR  اندازه گيري شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار16   SPSS version آناليز شد. جهت تجزيه و تحليل يافته ها از آزمون آناليز واريانس يك راهه استفاده شد (0/05≥P). نتايج: تمرين مقاومتي موجب كاهش معني‌دار ميزان فعاليتGPx  (0/001=P) نسبت به گروه كنترل شد. بيان ژن 6 IL در گروه تمرين + تستوسترون به طور معني‌داري بيشتر از گروه تمرين (0/04=P) و كنترل (0/001=P) بود. تمرين+تستوسترون موجب افزايش معنادار بيان ژن TNF-αنسبت به گروه تمرين (0/02=P) و كنترل (0/008=P) شد. هم‌چنين ميزان فعاليت GPx در گروه تمرين + تستوسترون به‌طور معني‌داري كمتر از گروه كنترل (0/001=P) بود، اما تفاوت معني‌داري در گروه‌هاي تمرين + تستوسترون و گروه تمرين مشاهده نشد (0/93=P). نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد سوءمصرف تستوسترون همراه با تمرين مقاومتي شديد با كاهش عملكرد سيستم آنتي‌اكسيداني و افزايش نشانگر-هاي التهابي در بافت كليه همراه است.