سنخ شناسي دينداري پسران 18-17 ساله در شهر صومعه سرا

مقاله حاضر بر اساس پژوهشي با رويكرد كيفي، به مطالعه دين داري و دنيوي شدن در ميان پسران 18-17 ساله در شهر صومعه سرا مي پردازد. اين مطالعه  در صدد آن است تا دريابد افراد چه تفسيري از دين دارند و سازوكار شكل گيري دين داري آنان چگونه است. هم چنين، اين مطالعه بر آن است تا به بازبيني دنيوي شدن در ميان آنان بپردازد. براي انجام اين مطالعه، از حوزه هاي نظري معاصر در جامعه شناسي دين و روش كدگذاري مضموني استفاده شده است. چهارچوب مفهومي اين مطالعه برگرفته از رويكردهاي نظري رابرت بلا و مرديت مگواير در حوزه دين است. داده هاي پژوهش با استفاده از تكنيك مصاحبه عميق و نيمه ساخت يافته در ميان پانزده نفر از جوانان عمدتاً دانش آموز و با روش نمونه گيري در دسترس گردآوري شده است. يافته هاي پژوهش نشان‌دهنده آن است كه بسياري از دانش آموزان تفسيري شخصي از معنويت دارند و شكل دين داري آن ها به صورت رسمي نيست. هم چنين، دنيوي شدن در ميان آنان در دو سطح فريضه هاي عملي و سطح شناختي مشهود است.