طراحي مدل سازمان پاسخگو در بخش دولتي به روش آميخته، مورد مطالعه: سازمان‌هاي دولتي تبريز

يكي از ضرورت‌هاي اصلي دولت‌هاي دموكراتيك، وجود سيستم پاسخگويي جامع در بخش مديريت دولتي است و بدون وجود اين سيستم، احتمال بروز فساد اداري و نارضايتي در سازمان‌هاي بخش دولتي وجود دارد. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي و آزمون ابعاد و مؤلفه‌هاي پاسخگويي سازماني و طراحي مدل سازمان پاسخگو براي سازمان‌هاي بخش دولتي است. اين پژوهش با توجه به هدف انجام آن بنيادي و روش تحقيق آن آميخته با رويكرد متوالي-اكتشافي است و در ۲ فاز كيفي و كمي انجام‌ شده است بدين‌صورت كه ابتدا داده‌هاي كيفي با استفاده از مصاحبه با ۱۹ نفر از خبرگان كه به روش هدفمند انتخاب ‌شده بودند، جمع‌آوري گرديده و به روش داده‌بنياد و استفاده از سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي تحليل شدند سپس با استفاده از ابزار پرسشنامه پيمايش در محيط آزمون آغاز و جمع‌آوري داده‌هاي كمي انجام  ‌شده است داده‌هاي بخش كمي با استفاده از روش تحليل عاملي تأييدي و معادلات ساختاري مورد آزمون قرار گرفتند و در نهايت مدل سازمان پاسخگو طراحي گرديد. در فاز كيفي پژوهش ۱۶۷ زيرمقوله در قالب ۵۴ مقوله فرعي و ۶ مقوله اصلي دولت پاسخگو، مديران پاسخگو، ساختار پاسخگو، كاركنان پاسخگو، فرهنگ پاسخگو و ارباب‌رجوع پاسخگويي طلب دسته‌بندي شدند. براساس نتايج به‌ دست ‌آمده ساختارشكني در قوانين و ترويج فرهنگ پاسخگويي به دليل تكرار مكرر در فرايند مصاحبه‌ها به‌عنوان مقوله‌هاي محوري پژوهش انتخاب شدند. همچنين در بين ابعاد سازمان پاسخگو، مقوله ايجاد ساختار پاسخگو با آماره تي برابر با 4/32 و اندازه اثر 0/77، داراي بالاترين تأثير و مقوله فرهنگ پاسخگو با آماره تي برابر با 2/96 و اندازه اثر 0/51 كمترين تأثير را بر ايجاد سازمان پاسخگو دارا است.