بررسي جايگاه برند مسكن از ديدگاه ساكنان با استفاده از فن نقشه ادراكي؛ مجتمع آپارتمان ‌هاي بلند، خانه و آپارتمان كوتاه در شهر اردبيل

به عنوان يكي از موضوعات مهم الگوي شهري در كشور ما، الگوهاي سنتي متاثر از طرح‌هاي جامع شهري و مديريت شهري حاكم مي‌باشد كه باعث گسترش افقي شهرها مي‌گردد. بر همين اساس گسترش بدون برنامه و ناموزون سبب بروز اختلالات مختلف در پيكره‌ي شهرها شده است. اين پژوهش با هدف بررسي برند مسكن آپارتمان‌هاي بلند با خانه و آپارتمان كوتاه در شهر اردبيل از ديدگاه ساكنان با استفاده از فن نقشه ادراكي مي‌باشد. دراين راستا به بررسي تطبيق ارزش برند خانه‌هاي تك‌واحدي به برج‌هاي مسكوني در جهت بلندمرتبه‌سازي و جلوگيري از توسعه افقي شهر جهت برنامه‌ريزي آتي در شهر اردبيل انجام گرفته‌است. روش اصلي مورد استفاده در اين پژوهش تحليلي-توصيفي مي‌باشد. داده‌هاي مورد نياز در اين بررسي از طريق روش‌هاي ميداني و كتابخانه‎اي گردآوري شده‌اند. جامعه آماري پژوهش منطبق بر ساكنان خانه‌هاي ويلايي و آپارتمان‌هاي بلند كه قبلاً به ترتيب در آپارتمان‌هاي بلند و خانه‌هاي ويلايي سكونت داشته‌اند مي‌باشد كه به روش نمونه‌گيري گلوله‌برفي صورت گرفته است. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS  و آزمون‌هاي آماري (t تك نمونه‌اي و ضريب همبستگي پيرسون) و نقشه ادراكي استفاده شده است. باتوجه به يافته‌هاي حاصل از پژوهش حاضر بين ديدگاه ساكنان در مورد جايگاه برند خانه‌هاي ويلايي و آپارتمان‌هاي كوتاه با برج‌هاي‌مسكوني تفاوت وجود دارد. و خانه‌هاي ويلايي و آپارتمان‌هاي كوتاه از لحاظ تصوير نسبت به برج‌هاي مسكوني از جايگاه بهتري برخوردار مي‌باشند. همچنين در زمينه ميزان رضايتمندي از مسكن، برج‌هاي مسكوني از جايگاه بهتري نسبت به خانه‌هاي ويلايي و آپارتمان‌هاي كوتاه قرار دارند. طبق نتايج حاصل از پژوهش حاضر، با توجه به نقاط قوت آپارتمان‌هاي بلند مي‌توان با اقدامات آتي در جهت توسعه پايدار و توسعه درون‌شهري و بلند مرتبه‌ سازي در شهر اردبيل برنامه‌ريزي نمود.