تحليل آينده‌پژوهي تأثيرپذيري حكمروايي شايسته در رضايتمندي سكونت‌گاه‌هاي شهري (مطالعه موردي: عباس‌آباد سنندج)

شهر به‌عنوان يك منبع توسعه مطرح است و جايگاه مديريت شهري در روند توسعه شهر و بهبود سكونتگاه‌هاي شهري نقش بسيار مهم و تعيين‌كننده‌اي دارد. در اين ميان، حكمروايي خوب شهري در مبحث بازآفريني بافت فرسوده شهري با استفاده از ظرفيت نهادهاي موجود و ايجاد بسترهاي نهادي ميان كنشگران، زمينه تصميم‌گيري و تصميم‌سازي پايدار را مهيا مي‌كند. در اين راستا هدف پژوهش حاضر، تحليل نقش حكمروايي خوب شهري در بازآفريني بافت فرسوده شهري عباس‌آباد مي‌باشد. تحقيق حاضر با توجه به هدف، از نوع كاربردي است. براي تجزيه‌وتحليل كمي يافته‌ها از نرم‌افزار MICMAC استفاده شده است و جامعه آماري به صورت روش دلفي 30 نفر از متخصصان و خبرگان شهري براي پرسش‌گري و امتيازدهي به شاخص‌ها انتخاب شدند. نتايج تحقيق نشان داد كه متغيرهاي ابعاد مشاركت با ميانگين وزني 66/50 بيشترين و ابعاد شفافيت با ميانگين وزني 8/37 كمترين تأثيرگذاري را بر رضايت‌مندي سكونتي ناحيه عباس‌آباد داشته‌اند. در بين متغيرهايي كه به آن‌ها اشاره شده است شاخص‌هاي مشاركت در سرمايه‌گذاري‌هاي اقتصادي، وجود گروه‌هاي مدني، انجمن‌هاي عمومي، تمركز دولت بر فساد و تشكل‌هاي مردمي به ترتيب با ارزش عددي، 56، 55، 52، 51، 49 بيشترين تأثير را به صورت مستقيم بر رضايت‌مندي سكونتي مورد مطالعه داشته‌اند؛ و درنهايت مشاهده گرديد كه وضعيت حكمروايي خوب شهري در منطقه مورد مطالعه در وضعيت ناپايدار و نارضايتي ساكنين قرار دارد.