شناسايي مؤلفه‌هاي اخلاق حرفه‌‌اي در آموزش دانشگاهي

حاكميت اخلاق حرفه‌اي مي‌تواند به ميزان قابل توجهي، به سازمان در جهت كاهش تنش‌هاي سازماني و توفيق در تحقق اهداف ياري رساند. اعضاي هيئت‌علمي به‌عنوان الگو و نمونه براي دانشجويان در كنار نقش علمي خود، نقش اخلاقي حساسي نيز ايفا مي‌نمايند. هدف اين تحقيق، شناسايي مؤلفه‌هاي حرفه‌‌اي در آموزش، در دانشگاه شهيد بهشتي تهران بود. اين پژوهش از نوع تحقيقات، نظري و رويكرد آن با توجه به اهداف پژوهش، كيفي از نوع تحليل مضمون بود. جهت جمع‌آوري داده‌ها از دو روش كتابخانه‌اي و ميداني استفاده گرديد. جهت بهره‌گيري از نظرات متخصصان و خبرگان، با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند 20 نفر از متخصصاني كه اطلاعات لازم جهت پژوهش را در اختيار داشتند، انتخاب، و از طريق مصاحبه نيمه‌ساختاريافته، اطلاعات مورد نياز پژوهش جمع‌آوري گرديد. مصاحبه تا رسيدن اطلاعات به حد اشباع نظري ادامه پيدا كرد. سؤالات اين مصاحبه بر اساس مرور ادبيات تحقيق تهيه ‌شد و به‌منظور مناسب بودن و كفايت توسط چند نفر از استادان و صاحب‌نظران مورد بررسي قرار گرفت. جهت اطمينان از روايي پژوهش: از بررسي توسط اعضا (مصاحبه شوندگان)، روش چند‌‌سويه‌‌نگري منابع داده‌‌ها و بررسي توسط همكار همچنين براي محاسبه پايايي از روش پايايي توافق‌‌درون‌‌موضوعي (توافق بين دو كدگذار) استفاده گرديد. بر اساس نتايج، سه مضمون اخلاق فردي، روابط انساني و توانمندي‌هاي حرفه‌اي به‌عنوان مؤلفه‌هاي اخلاق حرفه‌اي شناسايي شد.