سختي زدايي از آب توسط غشاي پليمري حاوي گرافن‌اكسايد و نانوذرات FeOOH

سختي آب به غلظت كل كلسيم و منيزيم، اشاره دارد كه برحسب معادل كربنات كلسيم بيان مي‌شود. مقادير بيش ازحد Ca2+ و Mg2+ درآب منجر به عواقب جدي براي مصارف خانگي و صنايع مي‌شود. در اين كار تحقيقاتي از سلولز استات كه پليمري سازگار با محيط زيست، غير سمي و آبدوست است براي تهيه غشاهاي پليمري مورد استفاده در حذف يون‌هاي كلسيم و منيزيم بهره گرفته شد و پلي وينيل پيروليدين به عنوان عامل حفره‌ساز در محلول پليمري ساخت غشا استفاده شد. همچنين گرافن‌اكسايد (GO) و نانوذرات FeOOH در جهت بهبود عملكرد غشاها براي حذف سختي كل آب، به محلول پليمري افزوده شدند. از آناليز هاي FTIR و SEM و XRD نيز براي مشخصه‌يابي نانوساختارهاي تهيه شده استفاده گرديد. از مزيت هاي اين پژوهش مي توان به استفاده از پليمر زيست سازگار سلولز استات و همچنين عملكرد مناسب غشا در فشارهاي پايين (حدود 3 بار) اشاره كرد كه اين موضوع باعث صرفه جويي در مصرف انرژي در مقايسه با فرآيندهاي غشايي فشار بالا مانند اسمز معكوس مي‌گردد. نتايج نشان دادندكه افزودن نانوذرات FeOOH و نانو صفحات گرافن‌اكسايد باعث بهبود عملكرد غشاهاي تهيه شده در سختي زدايي از آب مي‌شوند به طوري كه ميزان حذف يون هاي منيزيم و كلسيم از 60 درصد در غشاي اوليه تا 80 درصد در غشاي نانوكامپوزيتي افزايش مي يابد.