پيش ‏بيني تاب‏آوري روان ‏شناختي براساس بهزيستي معنوي و شفقت‏ خود در همسران شهداي دفاع مقدس

شناخت متغيرهاي تاثيرگذار بر مشكلات روان شناختي همسران شهدا مي تواند در قالب برنامه هاي پيشگيري و درماني مرتبط با اين نوع مشكلات به كار بسته شود. اين پژوهش با هدف پيش‏بيني تاب‏آوري روان‏شناختي براساس بهزيستي معنوي و شفقت‏ خود در همسران شهداي دفاع مقدس انجام شد. پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي بود. تعداد 140 نفر از همسران شاهد استان البرز در سال 1399 با روش نمونه‌گيري طبقه اي تصادفي انتخاب شده و به پرسشنامه هاي شفقت خود، بهزيستي معنوي و سرمايه روان‏شناختي پاسخ دادند. داده‌ها با روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه همزمان تحليل شد. نتايج نشان داد بين تاب‏آوري و بهزيستي معنوي و مؤلفه هاي آن شامل ارتباط با خود، ارتباط با خدا، ارتباط با طبيعت و ارتباط با ديگران رابطه مثبت معناداري وجود دارد( 0.1 p). همچنين رابطه تاب‏آوري و شفقت به خود و هر يك از مؤلفه هاي آن شامل مهرباني با خود، دوري از قضاوت، اشتراكات انساني، پرهيز از انزوا، ذهن آگاهي و همانندسازي افراطي معنادار بود( 0.1 p). تحليل رگرسيون نشان داد متغيرهاي پيش‏بين با يگديگر توان تبيين واريانس نمره تاب‏آوري را در همسران شهداي دفاع مقدس دارند. براساس يافته هاي فوق مي توان گفت سطوح پايين متغيرهاي شفقت به خود و بهزيستي معنوي مي توانند سطح پايين تاب آوري در همسران شاهد را پيش بيني و سبب بروز مشكلات روانشناختي و كاهش سلامت روان اين افراد شود؛ لذا شناسايي عوامل فوق مي‌تواند در برنامه ها ي ارتقاء سلامت روان و مداخلات درماني مناسب اين گروه مورد توجه قرار گيرد.