تأثير 8 هفته تمرين تناوبي پر شدت بر استرس شبكه آندوپلاسمي بافت كبد در رت‌هاي چاق مبتلا به ديابت نوع2

زمينه و هدف: تحقيقات اخير نشان داده‌اند كه استرس شبكه آندوپلاسمي در بافت كبد نقش بسزايي در پيشرفت و ايجاد ديابت نوع 2 دارد. هدف اين پژوهش بررسي تأثير 8 هفته تمرين تناوبي پرشدت بر استرس شبكه آندوپلاسمي بافت كبد در موش‌هاي مبتلا به ديابت نوع 2 بود. روش ها: براي اين منظور، 24 موش صحرايي نر نژاد ويستار با سن 8 هفته و ميانگين وزن تقريبي 250-200 گرم تهيه شدند. گروه كنترل سالم  (8 موش) به‌ مدت 13 هفته دسترسي آزادانه به غذاي استاندارد و آب آشاميدني داشتند. 16 موش ديگر بمدت 4 هفته تحت رژيم غذاي پرچرب قرار گرفتند. سپس اين 16 موش را با استرپتوزوتوسين ديابتي نموديم. بعد از اطمينان از ديابتي شدن، موش ها در دو گروه كنترل ديابتي (ادامه رژيم پرچرب به مدت 9 هفته بدون فعاليت ورزشي)، و ورزش ديابتي (ادامه رژيم پرچرب، يك‌هفته آشنايي با دستگاه تردميل و سپس انجام 8 هفته تمرين تناوبي پرشدت)، قرار داده شدند. 48 ساعت پس از آخرين تمرين، ميزان بيان فاكتور آغازگر يوكاريوتي 2-آلفا  (eIF-2-α) و فاكتور نكروزه كننده تومور آلفا (TNF-α)  در  بافت كبد همه موش ها با روش وسترن بلات اندازه‌ گيري شد.يافته‌ ها: ميزان قند خون و فاكتورهاي eIF2- α و TNF-α در كبد موش هاي كنترل ديابتي به طور معني ‌داري بيشتر از گروه كنترل سالم بود  (0/05  p ) در گروه ورزش ديابتي ميزان قند خون بطور فاحش و معني داري كمتر از گروه  كنترل ديابتي بود   (0/05  p ) اما هيچكدام از فاكتورهاي eIF2- α و TNF-α تغيير معني‌داري نسبت به گروه كنترل ديابتي نشان ندادند.نتيجه ‌گيري : تمرين تناوبي شديد با مشخصات بكار رفته در اين تحقيق نتوانست دو ماركر استرس شبكه آندوپلاسمي بافت كبد در موش‌ هاي مبتلا به ديابتي نوع 2 موثر را تغيير دهد.