تأثير عوامل علّي زمينه‌اي و مداخله‌گر مؤثر بر مديريت منابع انساني رفاه‌محور در بانك سپه

اين پژوهش با هدف بررسي تأثير عوامل علّي و زمينه‌اي و مداخله‌گر مؤثر بر مديريت منابع انساني رفاه‌محور بانك سپه صورت گرفت. روش پژوهش توصيفي‌ـ پيمايشي بود. جامعة آماري پژوهش 43500 نفر از كاركنان بانك سپه بودند كه 361 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار اين پژوهش پرسشنامة محقق‌ساخته بود. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل عاملي تأييدي با استفاده از نرم‌افزار SmartPLS3 صورت گرفت. نتايج نشان داد شرايط علّي (انگيزش كاركنان، توجه به نيازهاي كاركنان، آموزش، شايسته‌سالاري، توانمندسازي) بر مديريت منابع انساني رفاه‌محور در بانك سپه تأثيرگذار است. اما مديريت مشاركتي تأثير معناداري بر مديريت منابع انساني رفاه‌محور ندارد. همچنين شرايط زمينه‌اي (مقررات، فرهنگ سازماني، ساختار سازماني) بر مديريت منابع انساني رفاه‌محور در بانك سپه تأثيرگذار است. نتايج همچنين نشان داد شرايط مداخله‌گر (حقوق و دستمزد، بي‌عدالتي، سبك‌هاي مديريت سنتي، عدم توجه به تخصص، عدم توجه به مسائل انگيزشي) بر مديريت منابع انساني رفاه‌محور در بانك سپه تأثيرگذار است. همچنين، مشخص شد شرايط زمينه‌اي (قوانين و مقررات، فرهنگ سازماني، ساختار سازماني) بر راهبردهاي مديريت منابع انساني رفاه‌محور در بانك سپه تأثيرگذار است. در مورد شرايط مداخله‌گر هم نتايج نشان داد حقوق و دستمزد، بي‌عدالتي، عدم توجه به مسائل انگيزشي بر مديريت منابع انساني رفاه‌محور در بانك سپه تأثير منفي و معنادار دارد. اما سبك‌هاي مديريت سنتي و عدم توجه به تخصص تأثير معنا‌دار ندارد. نتايج نيز نشان داد مديريت منابع انساني رفاه‌محور در بانك سپه بر راهبردها تأثيرگذار است. در نهايت تحقيق نشان داد راهبردها بر پيامدها (بهره‌وري، سودآوري، تعهد سازماني، تعالي سازماني) تأثيرگذار است.