بررسي بافت شناختي ميوه خرما (Phoenix dactylifera L.) رقم مضافتي طي مراحل نموي

هدف: خرما دومين محصول زراعي مهم ايران پس از پسته است كه سازگاري‌هاي مختلف ساختاري و بافتي را نسبت به خشكي و دماي بالا نشان مي‌دهد. كسب دانش لازم در مورد تغييرات مختلف ساختاري و فيزيولوژيكي از زمان گل‫دهي تا رسيدن ميوه، در به‫دست آوردن ميوه با كيفيت بالا و بازارپسند، نقش بسزايي دارد. مضافتي يكي از مهم‫ترين ارقام تجاري خرماي ايران و بويژه، شهرستان بم است. در پژوهش حاضر، ريخت شناسي و بافت شناسي ميوه خرما)Phoenix dactylifera L(رقم مضافتي )Mozafati( طي مراحل نموي بررسي شد. مواد و روش‌ها: جمع‌آوري نمونه از يك باغ تجاري واقع در شهرستان بم انجام شد و برش‌هاي دستي تهيه شده از نمونه‌هاي تازه در هر مرحله نموي، پس از رنگ‌آميزي با ميكروسكوپ نوري مطالعه و سپس عكس‌برداري شدند. نتايج: تمايز ساختاري فرابر در مراحل اوليه نموي (بلافاصله بعد از گرده‌افشاني) شروع مي‌شود، برون‌بر (اگزوكارپ) در همه مراحل نموي حاوي چهار لايه تمايزيافته مي‌باشد و ميان‌بر (مزوكارپ) توسط لايه‌‌ي ايديوبلاست‌هاي تانني، به دو ناحيه بيروني و دروني تقسيم مي‌شود. درون‌بر، تك لايه است و تنها در مراحل نموي اوليه، قابل تشخيص مي‌باشد. نتيجه گيري: مكانيزم‌هاي حفاظتي و دفاعي سازمان ‌‌يافته‌ شامل وجود كوتيكول ضخيم، لايه سنگي و لايه تانني ويژه شده (ايديوبلاست‫هاي تانني) در همه مراحل نموي فرابر (پريكارپ)، از ويژگي‌هاي بافت شناختي جالب توجه اين رقم بود كه نقش سازشي و تكاملي آن را در زيستگاه‌هاي خاص، نشان مي‌دهد.