گذار درياپايه و پويايي هاي دريايي چين-امريكا

تكامل نظام بين‌الملل قرن بيست‌و‌يكم به‌سوي نظامي پيچيده و آشوبي، به‌دليل هم‌زماني گذار جهاني و منطقه‌اي قدرت ناشي از رقابت ميان چين و ايالات ‌متحده سبب اهميت يافتن درياها در فرايند گذار نظم شده است. برايند چنين گذاري را مي‌توان در تنش‌هاي دريايي هندوپاسيفيك، به‌ويژه در درياي جنوبي چين، مشاهده كرد. چنين گذار چندسطحي‌اي، بيانگر ناكارآمدي الگوي سنتي گذار قدرت و ضرورت تعديل آن در چارچوب نظام‌‌هاي پيچيده است. براين‌اساس، پژوهش حاضر، درصدد پاسخ‌گويي به اين پرسش است كه «دريا و اقيانوس، چه نقشي در گذار قدرت در نظام‌هاي بين‌المللي پيچيده دارند؟» فرضيۀ نگارنده اين است كه «رقابت براي تسلط بر درياها و اقيانوس‌ها مي‌تواند نقطۀ انتقال فشارهاي گذار سيستمي به شاخه‌هاي نظم منطقه‌اي و تغيير معماري امنيتي آن به‌سوي نظم نوين امنيتي درياپايه باشد». پژوهش حاضر با استفاده از نظريۀ گذار قدرت چندسطحي، تلاش دارد تا از چشم‌اندازي سيستمي به تبيين پويش‌ها و رقابت‌هاي دريايي چين و امريكا در فرايند گذار بپردازد. روش انجام پژوهش، قياسي‌ـ‌استقرايي مبتني‌بر استنتاج و تركيب است. براين‌اساس، ابتدا اصول و قواعد گذار در نظام‌هاي پيچيده و آشوبي، استخراج و با تركيب آن‌ها، الگوي گذار شاخه‌اي و نظام جامع كنترل شبكه‌اي ارائه مي‌شود.