بررسي نقض حقوق زنداني در رمان «شرق المتوسط» اثر عبدالرحمن منيف بر اساس قواعد حداقل استاندارد رفتار با زنداني

بخش اعظم موضوع رمان‌هاي رئاليستي عربي را آسيب‌هاي اجتماعي همچون قتل، اعتياد، زن‌ستيزي، زندان و غيره شامل مي‌شود. تحليل حقوقي چنين رمان‌هايي نشان مي‌دهد كه توانمندي رمان‌نويس عرب در طرح مفاهيم حقوقي، اجتماعي و انساني به چه ميزان است. رمان «شرق المتوسط» (2016م) از عبدالرحمن منيف ازجمله اين رمان‌هاست كه نويسنده با نگرشي انتقادي، ناديده‌گرفتن حقوق بشر و شكنجه زندانيان سياسي را در كشورهاي عربي موردبررسي قرار داده و با آگاهي از حقوق بنيادين زنداني تلاش نموده وضعيت نقض حقوق زنداني را بازنمايي كند. پژوهش حاضر با روش توصيفي تحليلي و با استناد به قواعد حداقل استاندارد رفتار با زنداني (1947م) رمان «شرق المتوسط» را تحليل مي‌كند. نتايج نشان مي‌دهد در اين اثر برخي از جلوه‌هاي نقض حقوق زنداني همچون حق ممنوعيت شكنجه، حق كرامت انساني و حق حيات، پررنگ‌تر و برخي از مصاديق همچون حق دسترسي به امكانات، حق ارتباط با خانواده و جهان خارج، كمرنگ‌تر مطرح‌شده است؛ اما درعين‌حال تعهد مستمر رمان به بازنمايي مهم‌ترين مصاديق حقوق، از تعهد نويسنده به مقام والاي انساني و يادآوري انسانيت فراموش‌شده به جامع ملي و جهاني حكايت دارد.