ارتباط بين سبك‌هاي دلبستگي و دشواري در تنظيم هيجان: بررسي نقش تعديل‌كنندگي كاركرد تأملي

مقدمه: اگرچه درپژوهش‌ هاي زيادي رابطه‌ بين دلبستگي و تنظيم هيجاني تأييد شده است؛ اما توجه اندكي به عوامل ميانجي آن شده است. حال اصطلاح كاركرد تأملي بعنوان مفهوم جديدي كه در روان‌تحليل‌گري مورد تأمل قرار گرفته است و به فرآيندهاي روان‌شناختي با زيربناي ذهني‌سازي اشاره و ريشه‌هاي مشتركي با اين دو سازه دارد، در پژوهش حاضر مورد بررسي قرارگرفته است. هدف اين مطالعه بررسي نقش تعديل‌كنندگي كاركرد تأملي در ارتباط بين سبك‌هاي دلبستگي و دشواري در تنظيم هيجان بود.روش: طرح اين پژوهش غيرآزمايشي از نوع همبستگي است. شركت‌كنندگان اين مطالعه، شامل دانشجـويان دانشگاه‌هاي پيام‌نور آذربايجان غربي (مياندوآب، شاهين‌دژ، بوكان، اروميه) است كه در سال تحصيلي 1397- 1398 مشغول به تحصيل بودند و به‌صورت نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي (مرحله‌ اول دانشگاه، مرحله‌ دوم دانشكده، مرحله‌ سوم كلاس) 180 نفر انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌هاي كاركرد تأملي (RFQ)، سبك‌هاي دلبستگي (هازن و شيور، 1987م) و دشواري تنظيم هيجان (گراتز، 2004م) پاسخ دادند.نتايج: رگرسيون سلسله‌مراتبي نشان داد، افراد با سبك دلبستگي ايمن بالاتر اطمينان بالاتري دارند كه موجب كاهش دشواري تنظيم هيجان مي‌شود. به‌علاوه داشتن سبك دلبستگي اجتنابي و اضطرابي با بي‌اطميناني بالا موجب افزايش دشواري تنظيم هيجان مي‌شود.بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضرمي‌توان نتيجه گرفت، كاركرد تأملي اطمينان و نبود اطمينان رابطه‌ بين دلبستگي با دشواري تنظيم هيجان را تعديل مي‌كند و سبك‌هاي دلبستگي ايمن و ناايمن با همراهي كاركرد تأملي اطمينان و نبود اطمينان موجب كاهش و افزايش دشواري تنظيم هيجان مي‌شوند.