واكاوي مكانيزم‌هاي اجرايي سياستگذاري عمومي با رويكرد تغيير رفتار شهروندان

سياستگذاري با هدف تغيير رفتار شهروندان، توسط دولت ها و حكومت ها در حوزه هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي، محيط زيستي و ... انجام مي گيرد. اين سياست‌ها در سه حوزه ايجاد نظم و امنيت اجتماعي (مانند پيشگيري از جرم و جنايت، بهبود رفتارهاي ترافيكي، حفظ محيط زيست و ...)، ايجاد رفتارهاي عام المنفعه (مانند آموزش، رفتارهاي والديني، و ...) و بهبود سبك زندگي فردي و اجتماعي شهروندان جامعه (مانند ترك اعتياد، حفظ سلامت فردي، بهبود رفتارهاي غذايي، و ...) در بسياري از مداخلات حاكميت دولت‌هاي جديد بروز يافته‌اند. همچنين، توجه ويژه به ابعاد رفتاري كليه سياست‌ها، مورد مطالبه برخي از نظام‌هاي سياسي جهان قرار گرفته است. بر اين اساس، هدف اساسي اين تحقيق واكاوي مكانيزم‌هاي اجرايي سياستگذاري عمومي با رويكرد رفتاري مي‌باشد و در اين راستا از مرور سيستماتيك ادبيات و تحليل مضمون استفاده شد. به اين منظور در مجموع 376 پژوهش/مقاله طي 4 مرحله غربالگري شد و در انتها، 191 پژوهش باقي ماند. اين مقالات از 6 پايگاه داده معتبر بين المللي استخراج گرديد. در پاسخ به سئوال پژوهش، 134 گزاره معني‌دار، 181 كد اوليه، 57 كد نهايي و 16 تم به عنوان مؤلفه‌هاي سياستگذاري رفتاري شناسايي گرديد: 1) بازاريابي اجتماعي، 2) ارائه اطلاعات، 3) هنجارهاي اجتماعي، 4) مشوق ها، 5) استفاده از عواطف و احساسات، 6) تركيب مكانيزم هاي رفتاري و غيررفتاري، 7) تدوين قوانين و مقررات، 8) ايجاد زنجيره نگرش-ترجيح-رفتار، 9) چارچوب/قالب بندي، 10) برجسته‌سازي، 11) پيش فرض‌ها، 12) ساده‌سازي، 13) شبكه‌سازي، 14) طراحي محيط، 15) اطلاعيه‌هاي زمان‌بندي شده و 16) تعهدات.