نظم منطقه اي خاورميانه؛ بستري براي تبيين سياست امنيتي ج.ا.ايران

سياست امنيتي دولت ها بر الگوهاي نظم منطقه‌اي موثر بوده و از آن تاثير پذير است. پژوهش حاضر بدنبال ارائه تبيين نويني از سياست امنيتي ج.ا.ايران است. پرسش اصلي پژوهش اين است كه نظم منطقه اي خاورميانه چه تاثيري بر سياست امنيتي ايران داشته، اين سياست از چه نشانه ها و الگوهايي پيروي مي كند؟ فرضيه پژوهش اين است كه نظم منطقه اي خاورميانه مهمترين متغيير محيطي موثر بر سياست امنيتي جمهوري اسلامي ايران است. الگوها و نشانه هاي راهبرد امنيتي ايران متاثر از ماهيت متحول ساختار امنيتي خاورميانه خصلتي پويا دارد؛ در دهه نخست انقلاب و مشخصا در دوران جنگ ايران و عراق متاثر از تهديدات محيطي و ابهامات امنيتي، مبتني بر الگوهاي دفاعي بود. پس از حمله آمريكا به عراق و شكل گيري نظم هژمونيك براساس نشانه‌هايي از انباشت قدرت تداوم يافت و در سال هاي بهار عربي و گسترش ژئوپلتيك تهديد معطوف به موازنه تهديد و تصاعد بحران بوده است. روش انجام پژوهش حاضر توصيفي - تحليلي است