تأثير هشت هفته تمرين هوازي غيرتداومي بر عامل رشد اندوتليال عروقي (VEGF) و اندوستاتين سرم در رت‌هاي نر مبتلا به بيماري عروق كرونر

مقدمه: تمرينات هوازي، شبكۀ مويرگي را در قلب و عضلات اسكلتي گسترش مي‌دهد.هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير هشت هفته تمرين هوازي غيرتداومي بر عامل رشد اندوتليال عروقي (VEGF) و اندوستاتين (ES) سرم در رت‌هاي نر مبتلا به بيماري عروق كرونر است.روش پژوهش: آزمودني‌ها30 سر رت نر ويستار سالم دوماهه بودند كه به سه گروه تمرين هوازي غيرتداومي مبتلا به بيماري عروق كرونر، گروه كنترل مبتلا به عروق كرونر و گروه كنترل سالم تقسيم شدند. پس از بيمار كردن 20 سر از رت‌ها با داروي ايزوپروترنول، 10 رت گروه تجربي به مدت هشت هفته روي تردميل تمرين هوازي غيرتداومي انجام دادند و گروه كنترل بيمار (10=n) و گروه كنترل سالم (10=n) هيچ تمريني انجام ندادند. 72 ساعت پس از آخرين جلسۀ تمريني، به‌منظور اندازه‌گيري شاخص‌هاي عامل رشد اندوتليال عروقي و اندوستاتين سرم از آزمودني‌ها خون‌گيري به‌عمل آمد و از آزمون آناليز واريانس يكطرفه با آزمون تعقيبي شفه براي مقايسۀ ميانگين متغيرها بين گروه‌هاي مورد بررسي استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد تمرين هوازي غير تداومي توانسته عامل رشد اندوتليال عروقي خون رت‌هاي مبتلا به بيماري را نسبت به گروه كنترل سالم و بيمار افزايش دهد (0/01=P)، درحالي‌كه در ميزان اندوستاتين گروه تمرين با گروه‌هاي كنترل تفاوتي مشاهده نشد (P 0.05).نتيجه‌گيري: از نتايج حاضر مي‌توان نتيجه گرفت از تمرين‌هاي هوازي غيرتداومي نيز مي‌توان در توانبخشي بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر استفاده كرد و در فرايند آنژيوژنز مؤثر است.