شناسايي و اعتبارسنجي مناطق بالقوه خطر سيلاب با استفاده از تكنيك آناليز تصميم گيري چند معياره (MCDA) و پردازش داده هاي راداري سنتينل1

امروزه به دليل تغييرات آب و هوايي و رخداد بارندگي هاي سيل آسا، مخاطره سيلاب يكي از معظلات مهم در مناطق خشك محسوب مي شود. شهرستان زرند در استان كرمان يكي از اين مناطق محسوب مي شود كه متاثر از اين پديده، متحمل صدمات زيادي در بخش هاي زيربنايي و كشاورزي شده است. هدف از اين پژوهش شناسايي و تعيين مناطق بالقوه خطر سيلاب با استفاده از تكنيك هاي سنجش از دور و GIS است. در اين راستا از هشت معيار جهت تهيه شاخص خطر سيلاب استفاده شد، اين پارامتر ها شامل معيار جريان تجمعي، قابليت تخليه، ارتفاع، فاصله از آبراهه، پوشش زمين، ضريب رواناب، شيب و زمين شناسي مي شود. لايه هاي مذكور در محيط GIS پس از تشكيل ماتريس مقايسات زوجي بر اساس روش Fuzzy-AHP وزن دهي و تلفيق شدند. سرانجام، با توجه به شاخص خطر سيلاب (FHI) نقشه خطر سيلاب مربوط به منطقه مورد مطالعه تهيه شد. نتايج حاصله نشان مي دهد كه در حدود 5 درصد از محدوده مورد مطالعه را خطر بسيار بالا (18800 هكتار)، 23 درصد خطر بالا (94100 هكتار)، 44 درصد خطر متوسط (179700 هكتار)، 22 درصد خطر كم (88200 هكتار) و 6 درصد بسيار كم (23100 هكتار)، تشكيل مي-دهد. محدوده هاي خطر بالا و خيلي بالا بيشتر در دشت و محدوده هاي كشاورزي واقع شده اند. نتايج حاصل نشان مي دهد كه علاوه بر زمين هاي كشاورزي بسياري از مناطق مسكوني به ويژه در روستاها در معرض خطر سيلاب قرار دارند. به منظور اعتبارسنجي نقشه خطر سيلاب ايجاد شده، از نقشه مناطق سيل زده حاصل از روش حد آستانه استفاده شد. مقايسه اين دو نشان مي دهد كه حدود 32 و 49 درصد از مساحت كل مناطق سيل زده به ترتيب در طبقات با خطر بالا و خطر بسيار بالا قرار دارد. نتايج حاصل نشان داد كه استفاده از روش تحليل چند معياره مبتني بر GIS مي تواند به طور موثر در تجزيه و تحليل خطر سيلاب كارآمد باشد.