شناسايي و اولويت بندي عوامل مؤثر بر رقابت پذيري گردشگري شهر تهران

شهر تهران داراي پتانسيل‌هاي گردشگري فراواني مي باشد اما اين شهر نتوانسته است متناسب با اين ظرفيت ها گردشگر جذب كند؛ بنابراين لازم است تا پتانسيل‌هاي گردشگري خود را شناسايي، تقويت و معرفي نمايد. پيش شرط اساسي براي استفاده از اين ظرفيت ها، بهره مندي از توسعه گردشگري و افزايش توان رقابت‌پذيري گردشگري اين شهر، و نيز شناسايي عوامل اصلي مؤثر بر توسعه گردشگري آن مي باشد. در همين راستا تحقيق حاضر به دنبال شناسايي عوامل كليدي مؤثر بر رقابت پذيري گردشگري شهر تهران مي باشد. اين تحقيق از نظر هدف جزء تحقيقات كاربردي است كه با استفاده از روش آميخته (كيفي-كمّي) انجام گرفته است. در اين تحقيق با استفاده از تكنيك دلفي ابتدا مهم ترين عوامل مؤثر بر رقابت پذيري گردشگري شهر تهران به كمك 15 نفر از متخصصان اين حوزه در چارچوب شاخص هاي مجمع جهاني اقتصاد، استخراج گرديد. در مرحله بعدي براي شناخت محرك هاي اصلي مؤثر بر آينده گردشگري تهران و رقابت پذيري آن از پرسشنامه اثرات متقاطع و براي تحليل داده ها از نرم‌افزار ميك مك استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داده است كه از بين 35 عامل بررسي شده در نهايت 12 عامل به‌عنوان عوامل كليدي انتخاب شده اند؛ از جمله آن‌ها مي توان به اولويت بخشي به سفر و گردشگري نزد دولت، باز بودن بين المللي، بازبيني قوانين و مقررات كلان در جهت تقويت گردشگري، بهبود وضعيت منابع انساني و بازار كار گردشگري، منابع فرهنگي، منابع طبيعي، ارتباط با رسانه هاي دنيا و اطلاع رساني در مورد جاذبه‌هاي گردشگري شهر تهران و برندسازي براي شهر تهران در زمينه پتانسيل هاي گردشگري و معرفي آن اشاره كرد.