حجم و تداوم خشونت‌ سلفي‌ گري ديني در رمان «عماره يعقوبيان» اثر علاء اسواني با رويكرد جامعه شناسي

سلفي ‌گري ديني، پديده‌اي اجتماعي امروزه دنياي عرب است كه پيامدهاي خشن و دردسرسازي براي جهان معاصر داشت ودر ادبيات داستاني دنياي عرب بازتابي درخور يافت. اين امر، بيانگر اهميت تحليل داستان براي درك واقعيت هاي اجتماعي است. داستان عماره يعقويبان،نويسنده مصري علاء اسواني، پديده سلفي گري ديني را با آميزه‌اي از خشونت، پيش از ظهور آن در صحنه سياسي – اجتماعي مصر منعكس كرده است. اين مقاله براساس نظريه تد‌ رابرت‌گر كه در پي دريافتي از علل خشونت است، به تحليل اين پديده در داستان مذكور مي‌پردازد. براساس روش تحيلي وتوصيفي با تكيه بر تحليل محتواي داستان، رهيافت اين پژوهش، نشان مي‌دهد كه بي عدالتي سياسي ، اجتماعي و محروميت‌ اقتصادي، عرصه را بر شخصيت‌هاي داستاني چنان تنگ مي‌نمايد كه چاره اي جز پناه بردن به گروه سازمان يافته وبنيادگرا وتندرو ديني كه متاثر از انديشه هاي اخوان المسلمين بود، نمي‌بيند. آشنايي شخصيت‌ها ‌با انديشه‌هاي انحصارطلب و سلفي‌گر اخوان در كنار درك انواع محروميت‌ها، زمينه و بستر لازم را براي بروز خشونت سازمان يافته فراهم مي‌كند. تداوم خشونت با صحنه‌هاي درگيري پليس با گروه سازمان يافته ديني شروع و به پايان مي‌رسد كه درآن شخصيت اصلي داستان و افسر ارشد پليس كشته مي‌شوند تا پايان زندگي غم‌انگيز و دردناك زيستن در چنيبن جوامعي را نشان دهد.