مقايسۀ اثربخشي آموزش راهبردهاي خودتنظيمي و آموزش مهارت حل مسئله بر خودكارآمدي و انگيزۀ تحصيلي دانش‌آموزان پسر پايۀ دهم

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسۀ اثربخشي آموزش راهبردهاي خودتنظيمي و مهارت حل مسئله بر خودكارآمدي و انگيزۀ تحصيلي دانش‌آموزان پسر پايۀ دهم بود. روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه و دورۀ پيگيري دوماهه بود. جامعۀ آماري شامل دانش‌آموزان پسر پايۀ دهم شهر اهواز در سال تحصيلي 1400-1399 بود. با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند، 55 نفر از دانش‌آموزان پايۀ دهم داراي خودكارآمدي و انگيزۀ تحصيلي پايين انتخاب و به‌صورت تصادفي در سه گروه (شامل دو گروه مداخله و يك گروه گواه) جايگزين شدند. سپس گروه‌هاي آزمايش آموزش راهبردهاي خودتنظيمي (7 جلسه) و آموزش مهارت حل مسئله (9 جلسه) را به شكل جداگانه دريافت كردند؛ درحالي‌كه گروه گواه از دريافت اين مداخلات بي‌بهره بود. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامۀ انگيزۀ تحصيلي (AMS) و خودكارآمدي (GSE) بود. داده‌ها به شيوۀ تحليل واريانس آميخته با نرم‌افزار آماري SPSS-23 تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد آموزش راهبردهاي خودتنظيمي و آموزش مهارت حل مسئله بر خودكارآمدي (0001 P؛ 0.53=Eta؛ 29.34=F) و انگيزۀ تحصيلي (0001 P؛ 0.55=Eta؛ 31.54=F) دانش‌آموزان مؤثر بوده است. نتايج آزمون تعقيبي نيز مشخص كرد بين ميزان اثربخشي اين دو مداخله تفاوت معناداري مشاهده نشد. براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت آموزش راهبردهاي خودتنظيمي و مهارت حل مسئله روش‌هاي مداخله‌اي مناسبي در جهت افزايش خودكارآمدي و انگيزۀ تحصيلي دانش‌آموزان به‌شمار مي‌رود.