آينده نظم منطقه‌اي و بين‌المللي و نقش‌يابي جمهوري اسلامي ايران

پايان جنگ سرد و پس از آن حملات 11 سپتامبر به ايالات‌متحده را مي‌توان مهم‌ترين نقاط عطفي دانست كه ترتيبات نظم بين‌المللي را در قرن 21 متأثر ساخت. رويداد 11 سپتامبر باعث شد تا ايالات‌متحده رويكرد تهاجمي و مداخله‌گرايانه را با هدف نظم‌سازي جديد بين‌المللي در پيش‌ بگيرد. حضور جدي‌تر در منطقه غرب آسيا، زمينه‌سازي ايجاد گروه‌هاي تروريستي از قبيل داعش و گسترش آن در برخي كشورهاي خاورميانه و غرب آسيا از مهم‌ترين تلاش‌هاي ايالات‌متحده آمريكا در جهت بسط و تحكيم موقعيت خويش بر منطقه استراتژيكي و پرتنش خاورميانه بوده است. پس از سقوط و شكست داعش در منطقه و همچنين رويكرد دونالد ترامپ نسبت به هم‌پيمانان منطقه‌اي، خروج بخشي از نيروهاي ايالات‌متحده آمريكا از خاورميانه و افول قدرت اين كشور در منطقه و جهان، همچنين ظهور قدرت‌هاي جديد منطقه‌اي باتوجه به اين‌كه نظام بين‌الملل در حال گذار به سمت‌وسوي چندجانبه گرايي است و بدون ترديد علاوه بر بسط قدرت‌هاي بزرگي چون روسيه و چين، نظم آينده بين‌المللي شاهد ظهور قدرت‌هاي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي ازجمله ايران، تركيه، هند و قدرت‌هاي نوظهور ديگر خواهد بود. بر همين اساس، در اين پژوهش در پيِ پاسخ به اين سؤال هستيم كه نقش جمهوري اسلامي ايران در آينده نظم منطقه‌اي و بين‌المللي چگونه خواهد بود؟ در پاسخ به اين پرسش و با رويكرد توصيفي –تحليلي، اين فرضيه طرح مي‌شود كه جمهوري اسلامي ايران به‌عنوان يك قدرت نوظهور منطقه‌اي در عرصه‌هاي متعدد و با تكيه بر ظرفيت‌ها و توانمندي‌هاي سياسي، هويتي، گفتمان‌سازي، نظامي و امنيتي خويش توانسته به‌عنوان يك بازيگر مهم در معادلات منطقه‌اي نقش ايفا نمايد.