بررسي تأثير كودهاي زيستي بر جذب عناصر غذايي، ويژگي‌هاي فيزيولوژيكي و وزن خشك اندام‌هاي هوايي گياه دارويي ماريتيغال (Silybum marianum) تحت رژيم-هاي مختلف آبياري

هدف: تأثير قارچ ميكوريزا‌ و باكتري محرك رشد بر برخي خصوصيات ماريتيغال تحت تأثير رژيم‌هاي مختلف آبياري موردبررسي قرار گرفت.روش پژوهش: آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه ياسوج در سال 1401-1400 اجرا گرديد. عامل اول شامل تنش خشكي در سه سطح ( آبياري پس از 50،20 و 80 درصد تخليه رطوبتي از خاك)  و عامل دوم كود زيستي در چهار سطح (شاهد، ميكوريزا گونه Funneliformis moseae، باكتري Bacillus subtilis و قارچ+ باكتري) بودند.يافته‌ها: اثر رژيم آبياري و كود زيستي بر كل صفات معني‌دار اما برهم‌كنش اين عامل ها تنها بر قند محلول برگ معني‌دار بود. بيش‌ترين ميزان نيتروژن (58/23 ميلي گرم بر گرم)، فسفر (76/22 ميلي گرم بر گرم)، پروتئين (69/50 ميلي گرم بر گرم وزن تر برگ)، محتوي رطوبت نسبي (20/70 درصد) و وزن خشك اندام هوايي (78/19 گرم) از آبياري پس از 20 درصد تخليه رطوبتي از خاك و بيش‌ترين ميزان پتاسيم (08/10 ميلي گرم بر گرم)، پرولين (79/9 ميلي گرم بر گرم وزن تر برگ) از آبياري پس از 80 درصد تخليه رطوبتي  به‌دست آمد. در بين رژيم هاي كودي، بيش‌ترين ميزان اين صفات به‌ويژه وزن خشك اندام هوايي (71/21 گرم) از تلفيق كود زيستي ميكوريزايي و باكتريايي حاصل شد. بيش‌ترين ميزان قند محلول هر كدام از سطوح تنشي نيز از تيمار تلفيقي كودهاي زيستي به‌دست آمد.نتيجه‌گيري: افزايش توانايي ماريتيغال در جذب آب و عناصر غذايي خاك با كاربرد كودهاي زيستي و تأثير اين عناصر در افزايش توان فتوسنتزي و بهبود رشد، به تحمل شرايط خشكي اين گياه كمك كرده است.