بررسي اثرات تغييرات كاربري اراضي بر تغيير پوشش گياهي (مطالعه‌موردي: حوضه ميان‌آب شوشتر در بازه زماني ۲۰۲۰-۲۰۰۰)

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثرات تغييرات كاربري اراضي بر تغيير پوشش گياهي در حوضه ميان آب شوشتر در بازه ي زماني ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰ است. روش و داده: در اين پژوهش تصاوير ماهواره‌اي لندست ۵ و ۸ به ترتيب براي بازه هاي ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰ از سايت اداره زمين شناسي آمريكا (USGS) دانلود گرديد. بعد از استخراج تصاوير پيش‌پردازش‌هاي لازم شامل تصحيحات اتمسفري، راديومتريكي و هندسي در محيط نرم­افزار Envi-5.3 بر روي آن ها انجام گرفت. جهت تهيۀ نقشه كاربري اراضي، از با استفاده از الگوريتم هاي طبقه بندي نظارت شده شامل روش هاي طبقه بندي حداكثر احتمال، حداقل فاصله از ميانگين، سطوح موازي، فاصله ماهالانويي استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد، در بازه ي زماني ۲۰۲۰ تغييرات شاخص هاي كشاورزي (۱/۴۶%)، اراضي مراتع (۱/۱۴%)، پهنه هاي آبي (۱/۵۴ %) روند كاهشي و اراضي ديم (۱/۹۴ %) و مناطق مسكوني (۳/۶۳ %) روند افزايشي نسبت به سال ۲۰۰۰ دارند. سدها، مراكز صنعتي، كارگاه‌هاي آلاينده و افزايش دما باعث تبديل بيشتر مساحت وضعيت خوب شاخص هاي پوشش گياهي به متوسط شده است. نتيجه‌گيري: بر مبناي يافته‌هاي تحقيق در مناطقي كه حوضه داراي شيب تند و لغزنده  (۱۵ تا ۳۰ درصد) به دليل اين‌كه عمليات تسطيح در آن ها انجام نمي گيرد، مناطق مسكوني به ­ندرت مشاهده مي گردد. موقعيت طبيعي و نوسانات ارتفاع حوضه ميان آب شوشتر گياهان متنوعي را پديد آورده است. به ­گونه اي كه، در بازه ي زماني ۲۰۰۰ نسبت به سال ۲۰۲۰ تراكم پوشش گياهي (NDVI، SAVI)، در نواحي شمال و شمال شرق، جنوب و جنوب­ شرق حوضه ميان آب بيشتر بوده در صورتي كه در بازه ي زماني ۲۰۲۰ از تراكم متوسطي برخوردارند و هرچه به سمت نواحي خشك حوضه پيش برويم از پوشش گياهي كاسته مي شود. نوآوري، كاربرد نتايج: تبديل زمين ­هاي كشاورزي و باير و اراضي كه جزء محدوده ي بستر رودخانه هستند و درصد تغييرات مساحت  شاخص (SAVI) نسبت به شاخص هاي ديگر كمتر است كه دليل آن رطوبت سطحي خاك اين شاخص متأثر از آبياري محصولات زراعي است.