تحليل فضايي بيماري كوويد 19 بر اساس شاخص‌هاي جمعيتي و جغرافيايي در مناطق خشك، نمونه موردي كلانشهر قم

هدف: هدف اين پژوهش تحليل فضايي ويروس كوويد ۱۹ بر اساس شاخص‌هاي جمعيتي و جغرافيايي در مناطق خشك (در كلانشهر قم) است. روش و داده: داده‌هاي اين پژوهش از طريق داده‌هاي در دسترس دانشگاه علوم پزشكي قم طي سال‌هاي ۱۳۹۸ الي ۱۴۰۰ به دست آمده است. اين اطلاعات بر اساس موقعيت مكاني هر فرد در محيط نرم‌افزار GIS قرار گرفته و از روش‌هاي شاخص نزديك‌ترين همسايه (NNI) و آزمون موران جهاني و آماره عمومي G جهت اندازه‌گيري آماره‌هاي خودهمبستگي فضايي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه شيوع و همه‌گيري كوويد ۱۹ در برخي از محلات مناطق خشك (شهر قم) نسبت به ديگر محلات شرايط حادتري دارند. نتيجه‌گيري: بر مبناي يافته‌هاي تحقيق مي‌توان عنوان كرد كه الگوي پخش اين بيماري در محلات شهر قم به صورت خوشه‌اي و از نوع خوشه‌اي با شدت بالا است. اين رابطه در محلات باجك يك، خاكفرج، نيروگاه و شهرپرديسان قوي‌تر و با بيشترين فراواني و در محلات شهرك حوزوي و دانشگاهي و شهرك فاطميه به عنوان محلات آبي با كمترين فراواني از نظر شاخص‌هاي جمعيتي و جغرافيايي گزارش شده است. نوآوري، كاربرد نتايج: از مهم‌ترين جنبه‌‌هاي نوآورانه و كاربردي تحقيق مي‌توان به كاربرد GIS در توزيع و انتشار كوويد ۱۹ در محلات مختلف شهري مناطق خشك اشاره كرد. در واقع از جمله كاربردهاي اين پژوهش مي‌توان به شاخت از رفتارشناسي و عملكرد فضازماني ويروس‌هاي مشابه با نوع ويروس كوويد ۱۹ اشاره كرد كه چارچوب فكري منسجم در كنترل و پيشگيري از همه‌گيري آن ارائه مي‌دهد.