رموز به‌كار رفته در مجلس نگارگري كشته‌شدن سهراب به دست رستم(نمونه موردي شاهنامه 1028ق موزه والترز)

نمادگرايي به‌عنوان يكي از ابزارهاي بيان تصويري انتقال مفاهيم، توانسته بسياري از آثار نگارگري ايراني را در صورت و معنا به‌هم نزديك كند. از اين رو، بررسي جايگاه نمادها و چگونگي كاربرد آن‌ها در موضوعات مختلف كتب ادبي به‌ويژه شاهنامه فردوسي، نكته‌اي تأمل‌برانگيز است. يافته‌هاي حاصل از مطالعات كتابخانه‌اي گوياي اين مطلب است كه نگاره مورد نظر متشكل از جلوه‌هاي بارز و چشم‌نوازي است كه با ويژگي‌هاي نمادين گوناگون، رشته‌هاي ارتباطي خود را با واقعيت ملموس حفظ كرده، به‌عبارت ديگر، نگارگر ايراني با بهره‌گرفتن از بستر ارزشمند شعر نمادين شاهنامه و همچنين مفاهيم عميق حكمت ايراني و عرفان اسلامي، با تركيب ويژگي‌هاي مختلف، عناصر بصري را با عملكردهاي متفاوت به منصه ظهور رسانده‌است، و توانسته در فضاي نگاره‌ها با چيدمان‌هاي نمادين، پيوند و ارتباط با معاني و مفاهيم نامحسوس را فراهم سازد. در واقع هدف او نه ‌تنها در پي بازنمايي طبيعت ملموس، بلكه در جهت فرانمايي جلوه‌هاي نمادين بوده‌. با بررسي انواع نمادها در اين نوشتار مي‌توان گفت كه ابداع و استفاده از عناصر نمادين در اين نگاره شامل عناصر بصري طبيعت، اشكال حيواني، پرنده، رنگ و نقوش هندسي مي‌باشد و هنرمند ديدي فراتر از تصويرسازي به اثر خود بخشيده‌است.اهداف پژوهش:1. بررسي مختصات نگارۀ كشته‌شدن سهراب در شاهنامه 1028ق موزۀ والترز.2. شناسايي انواع مختلف نمادها در نگارۀ كشته‌شدن سهراب در شاهنامه 1028ق موزه والترز.سؤالات پژوهش:1. مجلس نگارگري كشته‌شدن سهراب در شاهنامه 1028ق موزۀ والترز داراي چه مختصاتي است؟2. چه عناصر نمادين در مجلس نگارگري كشته‌شدن سهراب در شاهنامه 1028ق موزۀ والترز وجود دارد؟