بررسي روند گسترش طريقت‌هاي چشتيه و نعمت اللهيه در دكن در مقايسه با مفاهيم كتيبه اي مقبره شاه نعمت الله ولي در ماهان كرمان

تصوف به‌عنوان پديدۀ مهم در تاريخ جهان اسلام نقش مهمي در نفوذ و بسط اسلام در شبه قاره هند ايفا كرد؛ دكن به‌عنوان قلب فرهنگي و تمدني شبه قاره هند پذيراي فرقه‌هاي مختلف تصوف شد. با تشكيل حكومت سلاطين دهلي و استقرار طريقت چشتيه، مشايخ اين فرقه از نفوذ معنوي بسياري برخوردار شدند. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقيق تاريخي كه مبتني بر توصيف و تحليل است و با تكيه بر مطالعات كتابخانه‌اي انجام شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه مشايخ چشتيه در دوره بهمنيان يكي از گروه‌هاي تأثيرگذار سياسي و اجتماعي به‌شمار مي‌رفتند؛ به‌طوري‌كه سلاطين بهمني سعي مي‌كردند از اين جايگاه به‌نفع حكومتشان بهره ببرند اما مشايخ اوليه چشتيه براساس اصول خود از پرداختن به امور سياسي و قبول مناصب حكومتي امتناع مي‌كردند و همين عوامل به رشد اين طريقت كمك كرد. بعد از چشتيه، نعمت‌اللهيه در دكن نفوذ كردند و در اين منطقه گسترش يافتند. اين طريقت‌ها به‌عنوان يك جريان تأثيرگذار در تمام فعاليت‌هاي فردي و اجتماعي مردم علاوه بر فعاليت‌هاي صوفيانه، گسترش دين اسلام و ترويج زبان و فرهنگ فارسي تأثيري شگرف در عرصه‌هاي مختلف زندگي اجتماعي مردم به‌ويژه در هنر و معماري داشتند كه يكي از شاخصه‌هاي ممتاز معماري و هنر در كتيبه اهدايي احمدشاه به آرامگاه شاه نعمت‌الله متجلي شده است. اهداف پژوهش:1. بررسي و شناخت جايگاه طريقت‌هاي چشتيه و نعمت‌اللهيه در دكن.2. بررسي چگونگي گسترش فرهنگ و تمدن ايراني در دكن و معماري كتيبۀ آرامگاه شاه نعمت‌الله ولي در ماهان.سوالات پژوهش:1. علت رشد طريقت‌هاي چشتيه و نعمت‌اللهيه در دكن چه بود؟2. چه عواملي موجب نفوذ و گسترش فرهنگ و تمدن ايراني در دكن شدند؟