بايسته ها و خواسته هاي مدني در اشعار ملك الشعرا بهار و نمود آن در گردشگري فرهنگي

حقوق شهروندي و مدني مجموعه‌اي از حقوق عمومي است كه به شهروندان يك كشور با در نظر گرفتن دو اصل كرامت انساني و عدالت تعلّق مي‌گيرد. آثار ادبي در هر دوره تاريخي بيان كنندۀ نگرش‌ها، آرمان ها و ‌ارزش‌هاي يك قوم مي باشند و خواسته هاي مدني يكي از آموزه هاي اخلاقي و اجتماعي است كه كم و بيش در اين آثار ديده مي‌شود. ملك‌الشعرا بهار يكي از شاعران مهم و تأثيرگذار در ادبيّات دوره مشروطه و پهلوي اول مي‌باشد. اهميّت اين جستار در بررسي موشكافانه شاخص‌هاي خواسته‌هاي مدني در ديوان اشعار بهار است كه مي‌تواند در تبيين الگوهاي مناسب براي حاكمان مؤثّر باشد و همه اقشار جامعه را نسبت به شناخت حقوق و تكاليف خود آشنا سازد. مطالبۀ حقوق شهروندي در ايران از دورۀ مشروطه به شكل جدّي آغاز شد و ملك الشعرا بهار در كنار ديگر شاعران آن زمان، اين خواسته‌ها را در اشعار خود انعكاس داده است. اين پژوهش با هدف بررسي برجسته‌ترين خواسته‌هاي مدني در اشعار محمدتقي بهار و نمود آن در گردشگري فرهنگي به روش توصيفي – تحليلي صورت گرفته است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه شاخص ترين خواسته‌هاي مدني در ديوان بهار يعني آزادي، عدالت و حقوق زنان در كنار ديگر مقوله ها نظير رفاه اجتماعي، رفاه اقتصادي، بخشش، علم آموزي، امنيّت و ...  بيانگر انديشه حق جويانه‌ي ملك الشعرا مي باشد.اهداف پژوهش:بررسي آشنايي ملك الشعراي بهار با منشور حقوق شهروندي.بررسي اهميت حقوق شهروندي در رونق گردشگري فرهنگي.سؤالات پژوهش:آيا ملك الشعراي بهار با منشور حقوق شهروندي آشنا بود؟رعايت حقوق شهروندي چه نقشي مي‌تواند در توسعۀ گردشگري فرهنگي داشته باشد؟