تاثير بنيان هاي نظريه هنر قرون وسطا بر نظريه هنر داوينچي با رويكرد آراء امبرتو اكو

پيش از رنسانس، در دورۀ قرون‌وسطي، زيبايي به معناي امري قابل‌درك بود؛ يعني همانا زيبايي موجود در هماهنگي اخلاقي و آميخته با شكوه متافيزيكي. به بياني ديگر زيبايي در خدمت عظمت و شكوه روايت‌هاي كتاب مقدس بوده و معناي اومانيستي در پي نداشت. نظريه هنر رنسانس پديده‌اي است كه در ايتاليا روي داد و صرفاً در ايتاليا بود كه شرايط اجتماعي فكري و هنري دست به دست هم داد و براي مجموعه نظام‌مندي از افكار و انديشه‌ها درباره هنرهاي بصري بستري مناسب مهيا كرد و داوينچي در دگرگوني بزرگِ تاريخِ مفهوم هنر نقش مهمي را عهده‌دار بوده است. هنر در زمان پس از قرون‌وسطي، مسير تحولي را ادامه داد كه لازمه آن نگرش اومانيستي بود. زمينه‌هاي فكري داوينچي موجب بروز نظريۀ جهاني و ساده درباره اصول زيبايي‌شناسي شد. كتاب «رساله‌اي در باب نقاشي» اثر داوينچي شاهدي بر اين مدعا است؛ چراكه در عصر روشنگري خصوصيات زيبايي‌شناسي دچار تحولي اومانيستي شد. دوران رنسانس، دوران تجديد حيات هنرها، علوم و رياضيات بود. لئوناردو داوينچي قادر به بازكشف ايده‌هاي فراموش شده و تبديل آن‌ها به آفرينش‌هاي ماندگار بوده و با تكميل كردن مباحث نظريه قرون‌وسطي، ايده‌هاي جديدي را كشف و توسعه داد. در اين پژوهش امبرتو اكو با تشريح زواياي گسترده‌اي از هنر اواخر قرون‌وسطي، بستري را جهت آناليز هنر رنسانس را فراهم مي‌آورد؛ چراكه هنر رنسانس خود وام‌دار سنت و هنر قرون‌وسطي است كه با تفاوتي چند، در نگرش فلسفي و اجتماعي در عصر روشنگري، سبب‌ساز خلق معناي نويني است كه يادآور سنت‌هاي هنر يونان باستان و قرون ميانه است.اهداف پژوهش: .1بررسي زيبايي‌شناسي كمي در تابلوي شام آخر لئوناردو داوينچي.تبيين زيرساخت‌هاي شكل‌گيري هنررنسانس و بازتاب آن در تابلوي شام آخر داوينچي با رويكرد نظريات امبرتو اكو.سؤالات پژوهش:  .1معيارهاي كمي نظير تناسب و هماهنگي در شكل‌گيري تابلوي شام آخر لئوناردو داوينچي كدام‌اند؟مباحث تحليلي امبرتو اكو، چگونه زيرساخت‌هاي معيارهاي كمي را در تابلوي شام آخر را نشان مي‌دهد؟