ارزش ناملموس نيارش ميراث جهاني گنبد سلطانيه

علم نيارش براي پايداري و ايستايي بنا انجام مي‌شود و حاصل سه علم استاتيك، مصالح شناسي و فن ساختمان است. اين پژوهش بر آن است كه با مطالعه و بررسي نحوه عملكرد سازه گنبد سلطانيه به‌عنوان هفتمين اثر ايران از بناهاي مهم ثبت شده در فهرست يونسكو، نشان دهد كه چگونه اين بناي باشكوه و سنتي با تلفيقي از معماري و سازه شكل گرفته است. سازه در گنبد سلطانيه به‌مثابۀ معماري عمل كرده است. راز ثبات اين ساختمان آجري در طول قرن‌هاي گذشته، در ساختار و مواد استفاده شده براي ساخت آن است. در اين نوشتار از روش توصيفي-تحليلي استفاده شده است. در ابتدا مطالعات تاريخي و معماري بناي گنبد سلطانيه معرفي شده سپس با جستاري در بخش‌هاي مختلف پي، ساقه گنبد، پوشش بنا، تزئينات و مصالح كاربردي به بيان اين خصائص كه به نوعي در پايداري اين بنا مؤثرند، مي‌پردازد. اين پژوهش سعي در بررسي دقيق‌تر اين موضوع دارد كه چگونه بناي سنتي با استفاده از حداقل مصالح و حداكثر تكنولوژي زمان خود به معماري يكپارچه‌اي دست يافته است. باتوجه‌به اينكه ساختار و نحوۀ انتقال نيرو در اين بناي عظيم به‌صورت آشكار و عيان قابل مطالعه نيست، لذا بررسي‌هاي صورت گرفته باتوجه‌به شواهد موجود و مطالعه ترك‌هاي عميق امكان‌پذير بوده است. در اين مقاله به نقشي كه سازه گنبد سلطانيه در بيان هويت معماري داشته و نقشي كه مي‌تواند در بيان هويت معماري امروزي بنا داشته باشد، پرداخته است.اهداف پژوهش:بررسي ارزش ناملموس نيارش ميراث جهاني گنبد سلطانيه.بررسي بناي سنتي با استفاده از حداقل مصالح و حداكثر تكنولوژي زمان خود.سؤالات پژوهش:ارزش ناملموس نيارش ميراث جهاني گنبد سلطانيه چگونه است؟گنبد سلطانيه چگونه با استفاده از حداقل مصالح و حداكثر تكنولوژي زمان خود به معماري يكپارچه‌اي دست يافته است؟